الکس ماسکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الکس ماسکی

ششمین سخنگوی مجلس مؤسسان ایرلند شمالی
آغاز به کار
۱۱ ژانویه ۲۰۲۰
پس ازRobin Newton
عضو ایرلند شمالی قانون‌گذار
از غرب بلفاست
آغاز به کار
۳ نوامبر ۲۰۱۴
پس ازSue Ramsey
دوره مسئولیت
۲۵ ژوئن ۱۹۹۸ – ۲۶ نوامبر ۲۰۰۳
پس ازخلق جدید
پیش ازFra McCann
عضو ایرلند شمالی قانون‌گذار
از جنوب بلفاست
دوره مسئولیت
۲۶ نوامبر ۲۰۰۳ – ۲۲ اکتبر ۲۰۱۴
پس ازMonica McWilliams
پیش ازMáirtín Ó Muilleoir
۴۷م Lord Mayor of Belfast
دوره مسئولیت
۲۰۰۲ – ۲۰۰۳
پس ازJim Rodgers
پیش ازMartin Morgan
اطلاعات شخصی
زاده۸ ژانویهٔ ۱۹۵۲ ‏(۷۲ سال)
بلفاست، ایرلند شمالی
حزب سیاسیسخنگو
دیگر عضویت‌های سیاسیشین فین (before 2020)
روابطPaul Maskey (برادر)[۱]
وبگاه

الکس ماسکی (Alex Maskey) (متولد ۸ ژانویه ۱۹۵۲)، یک سیاست‌مدار اهل ایرلند است که از ۲۰۲۰ میلادی بدین سو به عنوان رئیس مجلس نمایندگان ایرلند شمالی کار می‌کند، وی همچنین نخستین عضو حزب شین فین بود که از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ میلادی به عنوان شهردار بلفاست خدمت کرد. او تنها عضو حزب شین فین است که برای مدت طولانی عضو شورا بود و در حال حاضر نماینده مجلس نمایندگان ایرلند شمالی از حوزه انتخابیه بلفاست می‌باشد، وی همچنین عضو پیشین شورای شهر بلفاست از حوزه انتخابیه لگنباک بود.[۲]

دوران کودکی[ویرایش]

ماسکی در کالج سنت مالاچی در مؤسسه تحصیلات عالی بلفاست آموزش دید و بعد از آن به عنوان کارگر در اسکله‌های بلفاست و می‌خانه چی کار کرد. او یک بوکسر آماتور اما موفق بود و از جمله ۷۵ مبارزه خود تنها در ۴ مبارزه شکست خورده بود.[۳][۴]

پس از آغاز درگیری‌ها در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، او وارد ارتش موقت جمهوری‌خواه ایرلند شد و در دهه ۱۹۷۰ میلادی دوبار بدون دادگاه به زندان افکنده شد.[۴]

حرفه سیاسی[ویرایش]

ماسکی در انتخابات مجلس نمایندگان ۱۹۸۲ میلادی از بلفاست غربی نامزد شد، اما ناموفق بود. در ژوئن ۱۹۸۳، ماسکی در انتخابات میان دوره‌ای برنده شده و به نخستین عضو حزب شین فین مبدل شد که پس از دهه ۱۹۲۰ میلادی به شورای شهری بلفاست راه یافته‌است. زمانی که او برای نخستین جلسه شورا وارد مجلس می‌شد، با هو و تمسخر مورد استقبال قرار گرفت و زمانی که او تلاش می‌کرد تا نخستین نطق خود را به زبان ایرلندی ارایه نماید، اعضای اتحادگرای شورا به کوبیدن پاها و فریاد زدن شروع کردند.[۵][۶][۷]

ماسکی به عنوان یک متحد کلیدی رئیس حزب شین فین به‌نام جری آدامز در باب روی‌کرد استراتژی، ظهور کرد. در ۱۹۸۷ میلادی، شبه نظامیان منتسب به وفاداران از یک فاصله نزدیک به وی شلیک نمودند، اما او زنده ماند. وی بار دیگر در ۱۹۸۸ میلادی مورد حمله وفاداران قرار گرفت و همچنین در ۱۹۹۳ میلادی به خانه وی حمله مسلحانه صورت گرفت و دوستش به‌نام آلان لاندی در این حمله جان باخت. در ۱۹۹۶ میلادی، ماسکی از حوزه انتخابیه بلفاست غربی برای شرکت در مجمع صلح ایرلند شمالی انتخاب گردید، اما با پیروی از سیاست تحریم حزب شین فین، در این مجمع شرکت نکرد. دو سال بعد او در مجلس نمایندگان ایرلند شمالی انتخاب شد، اما این بار مورد تحریم (boycott) حزب شین فین قرار نگرفته بود.[۸][۹][۱۰][۱۱]

شخصیت سیاسی در حال رشد ماسکی باعث شد تا او در انتخابات سراسری ۲۰۰۱، به عنوان بخشی از استراتژی حزب شین فین برای بالا بردن تعداد رأی در حوزه‌های انتخابیه ضعیف‌تر، از حوزه انتخابیه بلفاست جنوبی به رقابت پرداخت.[۱۲]

در همان روزی که انتخابات محلی برگزار می‌گردید، او نامزدی خود را به منطقه لگنباک در بلفاست جنوبی تغییر داد و توانست از آنجا برنده یک کرسی شود.[۱۳]

در ۲۰۰۲ میلادی، ماسکی نخستین جمهوری‌خواه بود که به عنوان شهردار شهر بلفاست خدمت می‌کرد. نخستین کار او به عنوان شهردار، گشایش گردهمایی عمومی سالانه پرسبیترینی (مسیحیت مشایخی) بود، هرچند او خود شامل شاخه مسیحیت مشایخی نمی‌شد.[۱۴]

پس از اینکه ماسکی به عنوان بخشی از شغلش به عنوان شهردار، در ژوئیه ۲۰۰۲ برای یادبود از سربازان کشته شده بریتانیای در جنگ جهانی اول حلقه گلی را گذاشت، تحسین عمومی را برانگیخت. با این حال، او شرکت در مراسم اصلی یادبود را رد نموده و بیان داشت که این مراسم «یک گرامی‌داشت نظامی از نبرد سم» بود. در جریان مدتی که او به عنوان شهردار خدمت کرد، پرچم بریتانیا و پرچم سه رنگ ایرلند کنار هم برافراشته شده بودند.[۱۵][۱۶]

ماسکی در انتخابات ۲۰۰۳ مجلس نمایندگان بار دیگر از حوزه انتخابیه بلفاست جنوبی شرکت کرد و نخستین کرسی را برای حزب شین فین در مجلس نمایندگان با تفاوت برجسته در تعداد رأی، برنده شد. او در انتخابات سراسری ۲۰۰۵ برای کرسی مجلس اعیان از حوزه انتخابیه بلفاست جنوبی شرکت کرد، اما نسبت به انتخابات مجلس نمایندگان تعداد رأی کم‌تری به‌دست آورده و انتخابات را به نامزد حزب سوسیال دموکرات و کارگر به‌نام آلاسدایر مک‌دونل باخت.

در مارس ۲۰۰۶، ماسکی در مذاکراتی شرکت کرد که نتیجه آن اعلام آشتی از جانب سازمان ملی‌گرای باسک به‌نام اتا (ETA) در ۲۲ مارس بود. در ۲۳ آوریل ۲۰۰۷، او به عنوان یکی از سه عضو حزب شین فین اعلام شد که در بورد پلیس ایرلند شمالی که مجدداً احیا شده بود، شامل خواهد شد.[۱۷]

پس از اعمال سیاست لغو داشتن دو شغل توسط حزب شین فین، ماسکی در اکتبر ۲۰۱۰ از عضویت شورای شهری بلفاست کنار رفت.[۱۸]

پس از احیای مجلس نمایندگان ایرلند شمالی در استورمونت، ماسکی در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰ به عنوان رئیس مجلس نمایندگان انتخاب گردید.[۱۹]

در ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۱، او اعلام کرد که تصمیم ندارد در انتخابات ۲۰۲۲ مجلس نمایندگان شرکت کند. او در نامه‌ای به احزاب شین فین بیان داشت که نمایندگی از جوامع برای وی یک «افتخار» بوده‌است و همچنین اضافه نمود که «قبل از برگزاری انتخابات آینده مجلس نمایندگان، کارهای زیادی باقی‌مانده‌است و تا آن زمان تمرکز من روی این کارها خواهد بود». در پاسخ، رهبری حزب شین فین و معاون اول نخست‌وزیر به‌نام میشیل اونیل بیان داشت که ماسکی «در مجلس نمایندگان، در شورای شهر بلفاست و در محیط کار به عنوان یک قهرمان سبع حقوق جوامع» عمل کرده‌است. بانو اونیل اضافه نمود که وی «بدون محاکمه به زندان افکنده شد، با تهدیدهای دوامدار و حملات از جانب نیروهای دولتی بریتانیا و وفاداران نیابتی آن‌ها مواجه گردید، در حمله‌ای که به خانه وی شده بود نزدیک بود، به قتل برسد و جراحات دائمی به او به‌جا گذاشت».[۲۰][۲۱]

زندگی شخصی[ویرایش]

ماسکی و خانم وی، لیز مک‌کی از ۱۹۸۱ میلادی بدین‌سو باهم ازدواج نموده‌اند. آن‌ها دو پسر، نیال و سین و یک نوه به‌نام تیرنا دارند.[۲۲][۲۳][۲۴]

در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۵، زمانی که ماسکی با خانواده خود بود، دچار یک حمله قلبی شد. وی چند هفته بعد در رادیو اولتسر بی‌بی‌سی ظاهر شد تا در مورد سلامت خود صحبت نماید.[۲۵]

منابع[ویرایش]

  1. Young, Connla (11 June 2011). "New Sinn Féin MP Paul Maskey vows to reach out to loyalists". Belfast Telegraph. Archived from the original on 12 June 2011. Retrieved 11 June 2011.
  2. "Alex Maskey". Belfast City Council. Archived from the original on 23 October 2007. Retrieved 24 February 2007.
  3. "Biographies of Prominent People". Conflict Archive on the Internet. Archived from the original on 5 February 2007. Retrieved 23 February 2007.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "From barman to Belfast's first citizen". BBC News. 5 June 2002. Archived from the original on 23 July 2004. Retrieved 23 February 2007.
  5. Whyte, Nicholas (25 March 2003). "Northern Ireland Assembly Elections 1982". ARK. Archived from the original on 13 February 2007. Retrieved 23 February 2007.
  6. Whyte, Nicholas (6 June 2002). "Maskey elected Lord Mayor of Belfast". The Irish Times. Archived from the original on 12 August 2020. Retrieved 28 May 2020.
  7. White, Robert (2017). Out of the Ashes: An Oral History of the Provisional Irish Republican Movement. Merrion Press. pp. 201–202. ISBN 978-1-78537-093-9.
  8. "A scrapper in more ways than one who talks the talk of inclusiveness". The Irish Times (به انگلیسی). Archived from the original on 26 September 2021. Retrieved 2021-09-22.
  9. O'Doherty, Malachi (25 October 2008). "Payout for an attack that never was". The Guardian. Archived from the original on 19 August 2017. Retrieved 19 August 2017.
  10. McKittrick, David (15 June 2002). "Security services tried to kill me, says Belfast mayor". The Independent. Archived from the original on 19 August 2017. Retrieved 19 August 2017.
  11. Nicholas Whyte (3 June 1998). "West Belfast". ARK. Archived from the original on 4 April 2007. Retrieved 24 February 2007.
  12. Nicholas Whyte (3 June 1998). "South Belfast". ARK. Archived from the original on 4 April 2007. Retrieved 24 February 2007.
  13. "Alex Maskey". Sinn Féin. Archived from the original on 4 November 2005. Retrieved 23 February 2007.
  14. "Presbyterians welcome Lord Mayor Alex Maskey". BBC News. 10 June 2002. Archived from the original on 19 August 2017. Retrieved 24 February 2007.
  15. "Maskey marks Somme with wreath". BBC News. 1 July 2002. Archived from the original on 19 June 2004. Retrieved 23 February 2007.
  16. "Tricolour raised in City Hall". BBC. 4 September 2002. Archived from the original on 11 September 2002. Retrieved 27 July 2012.
  17. "Sinn Féin 'involved in ETA move'". BBC News. 24 March 2006. Archived from the original on 19 August 2017. Retrieved 23 February 2007.
  18. "Alex Maskey Belfast's first republican mayor quits council seat". Belfast Telegraph. 13 October 2010. Archived from the original on 26 September 2021. Retrieved 12 March 2013.
  19. McDonald, Henry (11 January 2020). "Northern Ireland assembly reopens three years after collapse". The Guardian. Archived from the original on 12 January 2020. Retrieved 13 January 2020.
  20. McCormack, Jayne (2 August 2021). "Sinn Féin's Alex Maskey will not stand in next NI Assembly election". BBC News. Archived from the original on 15 August 2021. Retrieved 22 September 2021.
  21. Moriarty, Gerry (5 August 2021). "Sinn Féin's Alex Maskey to stand down as Assembly member next year". The Irish Times (به انگلیسی). Archived from the original on 5 August 2021. Retrieved 22 September 2021.
  22. "Alex Maskey and the UDA assassin". magill.ie. 3 January 2007. Archived from the original on 26 September 2021. Retrieved 22 September 2021.
  23. McCreary, Alf (4 July 2008). "Maskey's marathon". Belfast Telegraph. ISSN 0307-1235. Archived from the original on 26 September 2021. Retrieved 22 September 2021.
  24. "Who is giving up what for Lent?". Belfast Telegraph. 5 March 2014. ISSN 0307-1235. Archived from the original on 1 December 2020. Retrieved 22 September 2021.
  25. "Ex Belfast mayor discharged after heart attack". TCM Archives. 30 December 2005. Archived from the original on 29 September 2007. Retrieved 23 February 2007.

پیوند به بیرون[ویرایش]

مناصب شهری
پیشین:
Jim Rodgers
شهردار لرد بلفاست
۲۰۰۲–۰۳
پسین:
Martin Morgan
فروم ایرلند شمالی
عنوان جدید عضو بلفاست غربی
۱۹۹۶–۱۹۹۸
انحلال فروم
محفل ایرلند شمالی
عنوان جدید MLA برای بلفاست غربی
۱۹۹۸–۲۰۰۳
پسین:
Fra McCann
پیشین:
Monica McWilliams
MLA برای بلفاست جنوبی
۲۰۰۳–۲۰۱۴
پسین:
Máirtín Ó Muilleoir
پیشین:
Sue Ramsey
MLA برای بلفاست غربی
2014–اکنون
در حال تصدی