اسپندرال (زیست‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ااستیون جی گولد و ریچارد لوونتین از اصطلاحاسپندرال (معماری) (شکاف مثلثی در گوشه یک طاق) برای توصیف محصول فرعی تکامل استفاده کردند. کلیسای جامع سینت مارکو، ونیز

اسپندرال (انگلیسی: Spandrel) در زیست‌شناسی فرگشت، اسپندرال یک صفت فنوتیپی است که محصول فرعی تکامل برخی مشخصه‌های دیگر است، نه محصول مستقیم انتخاب طبیعی. استیون جی گولد و ریچارد لوونتین در مقاله خود در سال ۱۹۷۹ با عنوان اسپندرال‌های سن مارکو و پارادایم پانگلوسی، این اصطلاح را وارد زیست‌شناسی کردند.

سازگاری‌گرایی دیدگاهی است که اکثر صفات موجودات زنده را محصولات سازگار انتخاب طبیعی می‌داند. گولد و لوونتین با ترویج دیدگاه ساختارگرایی (زیست‌شناسی) از تکامل، به دنبال تعدیل آن چیزی بودند که به عنوان تعصب انطباق‌گرایانه می‌دیدند.

اصطلاح «اسپندرال (معماری)» از معماری سرچشمه می‌گیرد، جایی که به فضاهای تقریباً مثلثی بین بالای یک طاق و سقف اشاره دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]