محمد یگانه (موسیقی‌دان)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از استاد محمد یگانه)
محمد یگانه (موسیقی‌دان)
زاده۴ مرداد ۱۳۳۰ ‏(۷۲ سال)
قوچان
ژانرمقامی ایرانی
ساز(ها)دوتار، سه‌تار
استاد(ها)محمد حسین یگانه، اسماعیل ستارزاده، رحیم خان بخشی، غلامحسین بخشی جعفرآبادی، خان‌محمد قیطاغی، عوض بخشی

محمد یگانه (زاده ۱۳۳۰ در قوچان) نوازنده، شاهنامه‌خوان موسیقیدان مقامی ایرانی است. وی فرزند محمد حسین یگانه استاد موسیقی خراسانی است.[۱][۲][۳]

پیشینه[ویرایش]

دوتارنوازی و بخشی‌گری در خاندان «یگانه» قدمتی بسیار دارد..

اولین استاد محمد یگانه پدرش بود. او نزد پدر مقامها و روایت‌ها را به خوبی فرا گرفت و بعدها نزد استادان بزرگی مثل مرحوم «اسماعیل ستارزاده»، «رحیم‌خان بخشی»، «غلامحسین بخشی جعفرآبادی»، «خان‌محمد قیطاغی» و «عوض بخشی» به تکمیل دانسته‌های خود پرداخت و با زبان کرمانجی و راز و رمزها و تکنیک‌های دوتارنوازی آشنا شد.[۱]

محمد یگانه روایت گری را هسته اصلی موسیقی مقامی خراسان می‌داند، او داستان‌های شرح و رشادت‌های جوان‌های غیور خراسانی یا شرح عاشقی آنها را که در قالب مقام (مقام الله مزار، مقام لو، تورغه…) هستند را در اجراهای خود داشته‌است.[۴]

آثار و جوایز[ویرایش]

از جمله آثار استاد محمد یگانه در واحد موسیقی مرکز خراسان می‌توان به مقام‌های «الله مزار»، «ارمان ارمان»، «علی سلطان عشق» و «زارنجی» اشاره کرد.[۱]

او در دوره‌های متعددی از جشنواره موسیقی فجر حضور داشت و در سال‌های ۶۷ و ۶۸ به عنوان بهترین گروه موسیقی مقام اول را کسب کرد و همچنین در سال ۱۳۸۳ به عنوان «هنرمند ملی» معرفی شد.[۱]

یگانه به عنوان نماینده موسیقی ایران در جشنواره‌های بین‌المللی نیز حضور و در کشورهای متعددی اجرای کنسرت داشته‌است.[۱] یکی از شاخص‌ترین بخش‌های موسیقی یگانه، شاهنامه‌خوانی با دوتار براساس موسیقی مقامی شمال خراسان است.[۲][۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ «زندگینامه محمد یگانه (۱۳۳۰ -)». همشهری آنلاین. ۲۰۲۰-۰۳-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ««دوتار» خراسان، میراث در حال فراموشی». ایسنا. ۲۰۲۱-۰۵-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۷.
  3. «سخن‌رانی میرجلال‌الدین کزازی و شاهنامه‌خوانی محمد یگانه همزمان با روز فردوسی در سمنان». ایسنا. ۲۰۱۵-۰۵-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۷-۱۷.
  4. «گفت‌وگو با «محمد یگانه» خواننده و نوازنده موسیقی مقامی شمال خراسان». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۴-۲۳.