اسماعیل ستارزاده
اسماعیل ستارزاده گرمارودی (زادهٔ ۲۹ خرداد ۱۳۰۶ در قوچان٬ خراسان - درگذشته ۲۰ دی ۱۳۷۳) خواننده و بخشی شمال خراسان بود.[۱]
| اسماعیل ستارزاده گرمارودی | |
|---|---|
| زاده | ۲۹ خرداد ۱۳۰۶ خورشیدی قوچان، خراسان |
| درگذشته | ۲۰ دی ۱۳۷۳ |
| ژانر | موسیقی مقامی شمال خراسان |
| ساز(ها) | دوتار |
زندگی شخصی[ویرایش]
او از ۱۵ سالگی در محضر استادان هم عصر شروع به یادگیری ساز دوتار کرد و در سال ۱۳۳۸ وارد رادیو مشهد شد و حدود سی سال در رادیو مشهد فعالیت کرد. اسماعیل ستارزاده بخاطر اجرای زیبای آثار فولکوریک قوچان و شمال خراسان باعث شد در سال ۱۳۴۲ از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت اجراهایی در شهرهای میلان و رم ایتالیا به مدت دو ماه و نیم داشته باشد و درآمد این سفر را به آسیب‌دیدگان سیل ناشی از شکستن سد بایونت اختصاص داد. از آثار مشهور وی می‌توان به لیلا در واکن، فاطمه سلطان، دختر فراش باشی، بلند بالا، شاه دوماد، گل اندام، دختر قوچانی، عشق چوپان، جانی نثار اشاره نمود.[۲] [۳] [۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «تقویم موسیقی ایران | درگذشت اسماعیل ستارزاده گرمارودی - 20 دی ماه». www.navayefars.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۰۴.
- ↑ بلند بالا ؛ اسماعیل ستارزاده، تابناک
- ↑ درگذست اسماعیل ستارزاده گرمارودی، نوای نفس
- ↑ استاد اسماعیل ستارزاده بایگانی‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine، صدا و سیمای خراسان شمالی