از دست دادن سرزمین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جدول چکیدهٔ دلایل فیزیکی و انسانی رایج از دست دادن زمین‌های ساحلی.[۱]

از دست دادن سرزمین (به انگلیسی: Land loss) اصطلاحی است که معمولاً برای اشاره به تبدیل زمین‌های ساحلی به آب‌های آزاد توسط فرآیندهای طبیعی و فعالیت‌های انسانی استفاده می‌شود. اصطلاح از دست دادن سرزمین شامل فرسایش سواحل نیز است. این اصطلاح بسیار گسترده‌تر از فرسایش ساحلی است زیرا از دست دادن سرزمین همچنین شامل زمین‌هایی است که در اطراف خورها و خلیج‌های داخلی و دریاچه‌ها و در اثر فرونشست تالاب‌های دشت ساحلی به آب آزاد تبدیل شده‌اند. مهم‌ترین علل از دست دادن سرزمین در دشت‌های ساحلی فرسایش، رسوب ناکافی به سواحل و تالاب‌ها فرونشست زمین و بالا آمدن سطح جهانی دریاها است. ترکیبی از فرآیندهای درگیر برای از دست دادن زمین با توجه به بخش خاصی از دشت ساحلی مورد بررسی متفاوت خواهد بود.[۱][۲] تعریف از دست دادن سرزمین شامل از دست دادن زمین‌های ساحلی به دلیل استفاده کشاورزی، شهرنشینی یا توسعه دیگر نمی‌شود.[۳]

شکل ساده‌شده‌ای که فرسایش ساحلی، رسوب‌زدایی، فرونشست، و بالا آمدن سطح دریا را نشان می‌دهد، مکانیسم‌های اصلی که باعث از دست رفتن زمین دلتا می‌شوند.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Morton, R.A. , 2003. An overview of coastal land loss: with emphasis on the Southeastern United States. Open-File report 03-337. US Geological Survey, Center for Coastal and Watershed Studies, St. Petersburg, Florida. 28 pp.
  2. Britsch, L.D. and Kemp III, E.B. , 1990. Land loss rates: Mississippi River deltaic plain. Technical Report no. WES/TR/GL-90-2. Geotechnical Lab, Army Waterways Experiment Station, Vicksburg, Mississippi.
  3. Barras, J.A. , P.E. Bourgeois, and L.R. Handley. 1994. Land loss in coastal Louisiana 1956-90. National Biological Survey, National Wetlands Research Center Open File Report 94-01. 4 pp.