ارن دیوید میلر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارن دیوید میلر
زادهکلیولند، اوهایو، اوهایو، U.S.
تحصیلاتدانشگاه تولین
دانشگاه میشیگان (بی‌ای، MA, پی‌اچ‌دی)
دوره1980–اکنون
همسر(ها)Lindsay
فرزند(ان)2

اَرِن دیوید میلر، تحلیلگر، نویسنده و مذاکره کننده آمریکایی خاورمیانه است. او یکی از اعضای پیوسته ارشد موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی است که بر سیاست خارجی ایالات متحده تمرکز دارد. او قبلاً نایب رئیس‌جمهور برای ابتکارات جدید در مرکز بین‌المللی دانشوران وودرو ویلسون بود و مشاور وزیران امور خارجه جمهوری‌خواه و دموکرات بوده‌است. او یک تحلیلگر امور جهانی برای سی ان ان است.[۱]

میلر به مدت ۲۴ سال (۱۹۷۸–۲۰۰۳) برای وزارت امور خارجه ایالات متحده کار کرد. بین سال‌های ۱۹۸۸ و ۲۰۰۳، میلر به عنوان مشاور در مذاکرات اعراب و اسرائیل در ۶ وزیر امور خارجه فعالیت کرد و در تلاش‌های آمریکا برای میانجی‌گری توافق‌نامه‌هایی بین اسرائیل، اردن، سوریه و فلسطینی‌ها شرکت کرد. او در ژانویه ۲۰۰۳ وزارت امور خارجه را ترک کرد و به عنوان رئیس سازمان جوانان بین‌المللی بذرهای صلح که در سال ۱۹۹۳ تأسیس شد، فعالیت کرد. در ژانویه ۲۰۰۶، میلر به مرکز بین‌المللی وودرو ویلسون برای محققان در واشینگتن دی سی، ابتدا به عنوان محقق سیاست عمومی، و بعد به عنوان نایب رئیس برای ابتکارات جدید پیوست.[۲] در سال ۲۰۱۴، میلر پنجمین کتاب خود را با عنوان پایان عظمت: چرا آمریکا نمی‌تواند (و نمی‌خواهد) رئیس‌جمهور بزرگ دیگری داشته باشد، منتشر کرد.

پیش زمینه[ویرایش]

میلر در یک خانواده یهودی[۳][۴] در کلیولند، اوهایو زاده شد. او پسر ارشد دکتر روث (نام خانوادگی راتنر) و ساموئل اچ. میلر بود.[۵][۶] او در دبیرستان شیکر هایتس تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۷ فارغ‌التحصیل شد.[۷] میلر با همسرش لیندسی زندگی می‌کند.[۸] آنها دو بچه دارند.

تحصیلات[ویرایش]

میلر کار خود را در مقطع کارشناسی در دانشگاه تولین آغاز کرد و یک ترم را در دانشگاه وارویک در یک برنامه تبادل دانشجوی افتخاری تاریخ گذراند و نهایتاً از دانشگاه میشیگان با مدرک لیسانس در سال ۱۹۷۱ فارغ‌التحصیل شد. میلر با ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در تاریخ جنگ داخلی آمریکا،[۹][۱۰] رشته خود را به دیپلماسی خاورمیانه و آمریکا تغییر داد و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۴ در اورشلیم به تحصیل عربی و عبری پرداخت. دکترای خود را به پایان رساند. در سال ۱۹۷۷ پایان‌نامه او، جستجوی امنیت: نفت عربستان سعودی و سیاست خارجی آمریکا، ۱۹۳۹–۱۹۴۹ توسط انتشارات دانشگاه کارولینای شمالی در سال ۱۹۸۰ و در جلد رقعی در سال ۱۹۹۱ منتشر شد.[۱۱][۱۲]

کتابشناسی[ویرایش]

کتاب‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Aaron David Miller - Global Affairs Analyst". سی‌ان‌ان. Retrieved 19 April 2017.
  2. Miller, Aaron David; Sokolsky, Richard (October 1, 2017). "Should Rex Tillerson Resign?". پلیتیکو. Retrieved October 1, 2017. Aaron David Miller is vice president for new initiatives and a distinguished scholar at the Wilson Center, and the author of The End of Greatness: Why America Can’t Have (and Doesn’t Want) Another Great President.
  3. New York Times: "Advice After Two Decades of Arab-Israeli Diplomacy" by Ethan Bronner April 16, 2008
  4. Weekly Standard: "Chuck Hagel: ‘He's Jewish’" by William Kristol بایگانی‌شده در ۴ اوت ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine February 10, 2013
  5. Schmidt Horning, Susan (1998). "Miller, Ruth Ratner". Encyclopedia of Cleveland History. Cleveland: Case Western Reserve University. Retrieved March 20, 2008.
  6. "Our People". Forest City Enterprises, Inc. Archived from the original on September 3, 2006. Retrieved March 20, 2008.
  7. Piorkowski, Jeff (3 August 2018). "Shaker Heights High Hall of Fame inductees announced; young Jewish leaders to be recognized; more: Press Run". Plain Dealer. Retrieved 4 August 2018.
  8. "The peacemakers Ladies' Home Journal". Seeds of Peace. 2000. Lindsay Miller was in her early twenties when she spent a year in Jerusalem with her husband, Aaron David Miller, then a graduate student.
  9. "Civil War Collection". Quod.lib.umich.edu. 2009-10-28. Retrieved 2015-10-01.
  10. "Michigan in the Civil War: A Guide to the Resources in the Bentley Historical Library". University of Michigan. Archived from the original on June 15, 2018. Retrieved August 9, 2018.
  11. "The Avalon Project: Documents in Law, History and Diplomacy". Yale.edu. Archived from the original on 2015-10-01. Retrieved 2015-10-01.
  12. "Middle East Policy Council (Forums - Archive)". MEPC. Archived from the original on February 24, 2008. Retrieved August 9, 2018.