اد هرلیهی
| اِد هِرلیهی | |
|---|---|
 هِرلیهی در سال ۱۹۵۹ میلادی | |
| نام در تولد | ادوارد جوزف هِرلیهی |
| زاده | ۱۴ اوت ۱۹۰۹ بوستون، ماساچوست، ایالات متحده آمریکا |
| درگذشت | ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۹۹ (۸۹ سال) نیویورک، ایالت نیویورک، ایالات متحده آمریکا |
| نمایش | رادیو: برنامهٔ رادیویی شورای شهری آمریکا نمایش بزرگ فالکون آقای بازپرس تجدید خاطره در ۳۰ سالگی برنامهٔ کودکان هورن و هاردارت تلویزیون: برنامهٔ کودکان هورن و هاردارت نمایش تلویزیونی کرفت نمایش نمایش‌ها برای شما تمام فرزندان من همچنان‌که جهان در گردش است |
| ایستگاه(ها) | دابلیوال‌اُ‌ای، بوستون |
| شبکه | ان‌بی‌سی |
| همسر(ها) | فِرِدی هِرلیهی |
| فرزندان | لوری جینی دانلد استفن |
اد هِرلیهی (انگلیسی: Ed Herlihy؛ زادهٔ ۱۴ اوت ۱۹۰۹ میلادی - درگذشت ۳۰ ژانویه ۱۹۹۹ میلادی)[۱] گویندهٔ فیلم‌های کوتاهِ گزارشی/خبری و تبلیغاتی برای کمپانی «یونیورستا نیوزریل» (از زیرمجموعه‌های یونیورسال استودیوز) بود. وی همچنین یکی از گویندگان باسابقهٔ رادیویی و تلویزیونی شبکهٔ ان‌بی‌سی بود و از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۸۰ صدایش بر روی تبلیغات شرکت صنایع غذایی «کرَفت» (Kraft) شنیده می‌شد. وقتی او در سال ۱۹۹۹ درگذشت، در آگهیِ درگذشتش در روزنامهٔ نیویورک تایمز نوشتند او «صدای شادی و پنیر» بود.[۲]
گزیدهٔ فیلم‌شناسی[ویرایش]
- ۱۹۹۴ - آب را نخورید (راوی)
- ۱۹۹۲ - مالکوم ایکس (گزارش‌گر جو لوئیس)
- ۱۹۸۸ - چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت؟ (گویندهٔ خبر)
- ۱۹۸۵ - ماجراجویی بزرگ پی‌وی (آقای باسکتون)
- ۱۹۸۵ - دانشکده پلیس ۲ (دولی)
- ۱۹۸۳ - سلطان کمدی (در نقش خودش)
- ۱۹۸۳ - زلیگ (گویندهٔ فیلم گزارشی/خبری)
منابع[ویرایش]
- ↑ Cox, Jim (2008). This Day in Network Radio: A Daily Calendar of Births, Debuts, Cancellations and Other Events in Broadcasting History. McFarland & Company, Inc. ISBN 978-0-7864-3848-8.
- ↑ Severo, Richard (February 2, 1999). "Ed Herlihy, 89, a Voice of Cheer and Cheese". The New York Times. Retrieved July 21, 2010.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ed Herlihy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۵.