آواری (سرزمین میانه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آواری ها نام گروهی خیالی بر اساس داستانی از تالکین می‌باشد.

آن دسته از اِلفها که از قبول فراخوان والار برای سکنی گزیدن در والینور سرباز زدند و در میان بیشه‌های تاریک سرزمین میانه در سرزمین‌های اطراف کیویه‌نن سرگردان ماندند. گفته می‌شود عده‌ای از آواری بدست ملکور به فساد کشیده شده و به اجداد نخستین اورک‌ها تبدیل گشتند.

منابع[ویرایش]