پنیسیلیوم روبنس: تفاوت میان نسخهها
ایجاد شده بهواسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Penicillium rubens» |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۷
پنیسیلیوم روبنس | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | Fungi |
دسته: | قارچهای کیسهای |
رده: | یوروتیومیستس |
راسته: | Eurotiales |
تیره: | Trichocomaceae |
سرده: | Penicillium |
گونه: | P. rubens |
نام دوبخشی | |
Penicillium rubens Biourge (1910)
|
پنیسیلیوم روبنس گونهای از قارچ از جنس پنیسیلیوم است و اولین گونهای بود که با استفاده از آن، آنتیبیوتیک پنیسیلین تولید شد. این گونه نخستین بار توسط "فیلیبر ملکیور جوزف ایهی بیورژ" در سال 1923 توصیف شد. برای کشف پنیسیلین از این گونه ، الکساندر فلمینگ جایزهٔ نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را در سال 1945 دریافت کرد [۱] گونههای مختلفی از جمله Penicillium rubrum ، P. notatum و P. chrysogenum تولیدکننده ی پنیسیلین هستند اما مقایسه ی ژنومی و تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک در سال 2011 مشخص کرد که پنیسیلیوم روبنس، گونهای است که فلمینگ از آن پنیسیلین تولید کرد. [۲] [۳] این گونه بهترین منبع پنیسیلین است و بنزیل پنیسیلین (G)، فنوکسی متیل پنیسیلین (V) و اکتانویل پنیسیلین (K) تولید می کند. این قارچ همچنین سایر ترکیبات فعال زیستی مهم مانند آندراستین ، کریزوژین، قارچ اسپورین ، روکوفورتین و سوربیسیلین را تولید می کند. [۴] [۵]
پیشینه
فیلیبر ملکیور جوزف ایهی بیورژ، (Philibert Melchior Joseph Ehi Biourge) میکروبیولوژیست بلژیکی، [۶] کسی بود که P.rubens را در سال 1923 توصیف کرد. اهمیت دارویی آن توسط الکساندر فلمینگ، پزشک بیمارستان سنت مری لندن کشف شد. در سپتامبر 1928، فلمینگ دریافت که یکی از کشت های باکتریایی او ( استافیلوکوکوس اورئوس ) به کپک آلوده شده است و ناحیه ی اطراف کپک رشد باکتری را مهار می کند. او نام پنی سیلین را برای ماده ی ضد باکتریایی تولیدشده توسط کپک، انتخاب کرد. پس از یک سری آزمایش های تجربی، او کشف خود را در شماره ی ژوئن 1929 مجله ی بریتانیایی آسیب شناسی تجربی منتشر کرد. [۷] فلمینگ با کمک همکارش Charles J. La Touche قارچ را به عنوان P.rubens شناسایی کرد. [۱]
زیست شناسی
P.rubens یک قارچ رایج در محیط داخلی است. این قارچ همراه با Cladosporium halotolerans و Aspergillus niger از کپک های مزاحم در شرایط رطوبت بالا است. این کپک مقاومت بالایی دارد زیرا برای رشد و تکثیر به آب کمتری نیاز دارد. [۸] سطحی نرم و مخملی دارد. رشته های هاگدار، کندیوفورها صاف و 200-300 میکرومتر طول دارند. [۹]
کاربردها
P.rubens منبع اصلی دستهای از آنتی بیوتیک ها، یعنی پنیسیلینها است. این گونه سه ترکیب از جمله بنزیل پنیسیلین (G)، فنوکسی متیل پنیسیلین (V) و اکتانویل پنیسیلین (K) تولید می کند. [۱۰] پنیسیلین G نخستین ترکیب طبیعی است که جدا شده و به عنوان آنتی بیوتیک مورد استفاده قرار می گیرد. [۱۱] [۱۲] [۱۳] این کپک همچنین منبع تولید سفالوسپورین است. [۱۴]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Lalchhandama, K. (2020). "Reappraising Fleming's snot and mould". Science Vision. 20 (1): 29–42. doi:10.33493/scivis.20.01.03. خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Houbraken, Jos; Frisvad, Jens C.; Samson, Robert A. (2011). "Fleming's penicillin producing strain is not Penicillium chrysogenum but P. rubens". IMA Fungus (به انگلیسی). 2 (1): 87–95. doi:10.5598/imafungus.2011.02.01.12. PMC 3317369. PMID 22679592.
- ↑ Hibbett, David S.; Taylor, John W. (2013). "Fungal systematics: is a new age of enlightenment at hand?". Nature Reviews Microbiology (به انگلیسی). 11 (2): 129–133. doi:10.1038/nrmicro2963. PMID 23288349.
- ↑ Visagie, C.M.; Houbraken, J.; Frisvad, J.C.; Hong, S.-B.; Klaassen, C.H.W.; Perrone, G.; Seifert, K.A.; Varga, J.; Yaguchi, T. (2014). "Identification and nomenclature of the genus Penicillium". Studies in Mycology (به انگلیسی). 78: 343–371. doi:10.1016/j.simyco.2014.09.001. PMC 4261876. PMID 25505353.
- ↑ Pohl, Carsten; Polli, Fabiola; Schütze, Tabea; Viggiano, Annarita; Mózsik, László; Jung, Sascha; de Vries, Maaike; Bovenberg, Roel A. L.; Meyer, Vera (2020). "A Penicillium rubens platform strain for secondary metabolite production". Scientific Reports (به انگلیسی). 10 (1): 7630. Bibcode:2020NatSR..10.7630P. doi:10.1038/s41598-020-64893-6. PMC 203126. PMID 32376967.
- ↑ Biourge, P. (1923). "Les moissisures du groupe Penicillium Link". La Cellule. 33: 7–331.
- ↑ Fleming, Alexander (1929). "On the Antibacterial Action of Cultures of a Penicillium, with Special Reference to their Use in the Isolation of B. influenzæ". British Journal of Experimental Pathology. 10 (3): 226–236. doi:10.1093/clinids/2.1.129. JSTOR 4452419. PMC 2048009. PMID 11545337.
- ↑ Segers, Frank J. J.; van Laarhoven, Karel A.; Huinink, Hendrik P.; Adan, Olaf C. G.; Wösten, Han A. B.; Dijksterhuis, Jan (2016). Brakhage, A. A. (ed.). "The Indoor Fungus Cladosporium halotolerans Survives Humidity Dynamics Markedly Better than Aspergillus niger and Penicillium rubens despite Less Growth at Lowered Steady-State Water Activity". Applied and Environmental Microbiology (به انگلیسی). 82 (17): 5089–5098. Bibcode:2016ApEnM..82.5089S. doi:10.1128/AEM.00510-16. PMC 4988216. PMID 27316968.
- ↑ "Penicillium rubens Biourge ATCC ® 28089™". www.atcc.org. Retrieved 2020-06-17.
- ↑ Ferrero, M. A.; Reglero, A.; Martín-Villacorta, J.; Fernández-Cañón, J. M.; Luengo, J. M. (1990). "Biosynthesis of benzylpenicillin (G), phenoxymethylpenicillin (V) and octanoylpenicillin (K) from glutathione S-derivatives". The Journal of Antibiotics. 43 (6): 684–691. doi:10.7164/antibiotics.43.684. PMID 2166024.
- ↑ Winkle, Walton Van; Herwick, Robert P. (1945). "Penicillin—a review*". Journal of the American Pharmaceutical Association (به انگلیسی). 34 (4): 97–109. doi:10.1002/jps.3030340402. PMC 3802448.
- ↑ Lobanovska, Mariya; Pilla, Giulia (2017). "Penicillin's Discovery and Antibiotic Resistance: Lessons for the Future?". The Yale Journal of Biology and Medicine. 90 (1): 135–145. PMC 5369031. PMID 28356901.
- ↑ Bush, K (2004). "Antibacterial drug discovery in the 21st century". Clinical Microbiology and Infection (به انگلیسی). 10: 10–17. doi:10.1111/j.1465-0691.2004.1005.x. PMID 15522035.
- ↑ Cantwell, C. A.; Beckmann, R. J.; Dotzlaf, J. E.; Fisher, D. L.; Skatrud, P. L.; Yeh, W. K.; Queener, S. W. (1990). "Cloning and expression of a hybrid Streptomyces clavuligerus cefE gene in Penicillium chrysogenum". Current Genetics. 17 (3): 213–221. doi:10.1007/BF00312612. PMID 2111228.