مقیاس رتبه‌بندی ADHD: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «'''مقیاس رتبه بندی ADHD''' یا '''(ADHD-RS)''' یک یک معیار بر اساس گزارش والدین یا گزارش معلم است که توسط جورج جی دوپاول، توماس جی پاور، آرتور دی آناستوپولوس و رابرت رید <ref name=":4" /> consisting of 18–90 questions regarding a child's behavior over the past 6 months.<ref name=":4">{{cite book|last1=DuPaul|first =G. J.|la...» ایجاد کرد
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۶

مقیاس رتبه بندی ADHD یا (ADHD-RS) یک یک معیار بر اساس گزارش والدین یا گزارش معلم است که توسط جورج جی دوپاول، توماس جی پاور، آرتور دی آناستوپولوس و رابرت رید [۱] consisting of 18–90 questions regarding a child's behavior over the past 6 months.[۱] شامل 18 تا 90 سؤال در مورد رفتار کودک در 6 ماه گذشته است. مقیاس رتبه‌بندی ADHD برای کمک به تشخیص اختلال کم توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان 5 تا 17 ساله استفاده می‌شود. [۱]

ADHD-RS در حال حاضر در ویراست پنجم خود در رابطه با DSM-5 قرار دارد.

بررسی اجمالی

ADHD-RS یک ارزیابی خوداظهاری 18 سوالی است که برای پاسخ به آن حدود پنج دقیقه زمان نیاز است. هر سوال بسامد رفتار را اندازه گیری می کند، و در آن از پاسخ دهنده خواسته می شود که مشخص کند که آیا رفتار "همیشه یا خیلی زیاد"، "اغلب"، "تا حدودی" یا "به ندرت یا هرگز" رخ می دهد. این پرسشنامه توسط والدین و معلمان کودک یا نوجوان پر می شود. [۱] نُه مورد اول سؤال هایی درباره رفتار های مربوط به بی توجهی است (مثلاً "در سازماندهی کار و فعالیت ها مشکل دارد"). مجموعه دوم 9 موردی سؤال هایی درباره رفتارهای مرتبط با علائم بیش فعالی و تکانشگری (مثلاً "حرف زدن بیش از حد") است. آخرین سوال این است که آیا این رفتارها قبل از هفت سالگی وجود داشته است یا خیر. چند نمونه از رفتارهای ADHD که با این مقیاس اندازه گیری می شوند عبارتند از: مشکل در تمرکز روی کارها، سازماندهی، یا عدم توانایی در توجه، تکان دادن بدن، بی قراری، بی حوصلگی دائم، عدم توانایی در انتظار کشیدن و قطع کردن مداوم حرف دیگران. مقیاس رتبه بندی ADHD با ارائه معیاری دقیق و معتبر که قادر به شناسایی وجود ADHD در کودکان است، بر دنیای روانشناسی بالینی تأثیر گذاشته است. [۲] همچنین در شناسایی زیرشاخه های (عمدتاً بی توجه، عمدتاً بیش فعال- تکانشی و ترکیبی) این اختلال مفید است. [۲]

تاریخچه و توسعه

اختلال کم توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی است که در کودکان دیده می شود.

ADHD-RS توسط جورج جی دوپاول، توماس جی پاور، آرتور دی آناستوپولوس و رابرت رید برای ارزیابی موثر کودکان و نوجوانان مشکوک به ADHD ایجاد شد. معیارهای تشخیصی از طریق انتخاب آیتم‌هایی از مقیاس‌های درجه‌بندی عمومی مانند فهرست بررسی رفتار کودک ایجاد شدند. [۳] این فهرست در ابتدا شامل 14 مورد بود و بعداً به 18 سؤال رسید. [۱] [۳]

ارزیابی تا حد زیادی با هدف تطبیق مشاهدات والدین و معلم از علائم ADHD با معیارهای DSM-IV برای این بیماری صورت می گیرد. این مقیاس همراه با مقیاس رتبه‌بندی عملکرد تحصیلی (APRS) توسعه داده شد تا بتواند به عنوان یک سیستم تکمیلی برای شناسایی اختلالات رفتاری بالقوه در کلاس درس استفاده شود. [۴] عملکرد در کلاس هنوز یک عامل تشخیصی است، اگرچه از طریق معیارهای جامع تر DSM-5 ارزیابی می شود. زیرا کودکان مبتلا به ADHD احتمالاً در عملکرد تحصیلی، رفتار شخصی و حفظ روابط اجتماعی مشکل پیدا می کنند.

DSM-IV سه زیرگروه ADHD را شرح می دهد: نوع ترکیبی ADHD، نوع عمدتاً بی توجه و نوع عمدتاً بیش فعال- تکانشی . ADHD-RS نمرات دامنه "بی توجه" و "بیش فعال - تکانشگری" را از هم جدا می کند که در نهایت منجر به سه نمره برای "بی توجهی"، "بیش فعالی- تکانشگری" و "کل" می شود. DSM-IV همچنین معیارهای تشخیصی را به دو دسته بی توجهی و بیش فعالی- تکانشگری تقسیم بندی می کند که هر کدام شامل 9 علامت است. هجده سوال ADHD-RS برای منعکس کردن هر یک از علائم هر دو دسته نوشته شده است. [۱]

با انتشار نسخه جدید DSM-V، پرسشنامه نیز مطابق با معیارهای جدید ایجاد شده ویرایش شد.

نسخه های پرسشنامه

چهار نسخه پرسشنامه سؤال ها مناسبی را بر اساس سن شخص، در مورد بیش فعالی و بی توجهی در موقیعیت های خاص می پرسند.

خانه
دو نسخه خانگی وجود دارد - کودک (5 تا 10 سال) و نوجوان (11 تا 17 سال). اینها باید در خانه توسط والدین یا قیم تکمیل شوند. سوال ها مربوط به موقعیت ها و فعالیت ها در محیط خانه است.
مدرسه
دو نسخه مدرسه وجود دارد - کودک (5 تا 10 سال) و نوجوان (11 تا 17 سال). اینها باید در مدرسه توسط معلم تکمیل شوند. سؤال ها مربوط به موقعیت ها و فعالیت ها در محیط مدرسه است، مانند نشستن بر صندلی یا تکمیل تکالیف مدرسه. [۱]

پایایی و روایی

قابلیت اطمینان

سرفصل های ارزیابی هنجارها و پایایی برای مقیاس رتبه بندی ADHD
معیار رتبه بندی (کافی، خوب، عالی، خیلی خوب ) توضیح با منابع
هنجارها کافی
سازگاری درونی عالی آلفاها برای نسخه مدرسه و خانه > .90 بود.
پایایی بین ارزیاب کمتر از حد کافی پایایی بین والدین و معلمان =.41 بود [۱]
پایایی تست-آزمون مجدد (پایداری) کافی امتیاز کل =.85 در یک دوره 4 هفته ای [۱]
تکرارپذیری منتشر نشده هیچ مطالعه منتشر شده ای که به طور رسمی تکرارپذیری را بررسی کند وجود ندارد

روایی

ارزیابی روایی و سودمندی برای مقیاس رتبه بندی ADHD
معیار رتبه بندی (کافی، خوب، عالی، خیلی خوب ) توضیح با منابع
روایی محتوا کافی علائم تشخیصی DSM را برای هر دو زیرگروه بیش فعالی و تکانشگری و نوع ترکیبی پوشش می دهد.
روایی سازه (مثلا روایی پیش بینی کننده، همزمان، همگرا و تمایز) عالی در شرایط بالینی، روایی پیش‌بینی برای خرده مقیاس ترکیبی والدین و معلمان به ترتیب 60% و 65% دقت بود. این نشان می دهد که ارزیابی از لحاظ آماری دقت قابل توجهی در شناسایی تشخیص دارد.
روایی تبعیض آمیز کافی تفاوت معنی دار آماری در میانگین امتیاز بین سه گروه از شرکت کنندگان که به عنوان ADHD ترکیبی، ADHD بی توجه و بدون ADHD شناسایی شدند. [۱][۵]
تعمیم روایی خوب به عنوان گزارش دیگر از معلمان و والدین استفاده می شود. در محیط های مدرسه و همچنین محیط های بالینی استفاده می شود. ارزیابی بر روی یک نمونه تصادفی از جامعه که شامل بسیاری از زمینه های قومی و جمعیتی مختلف بود، هنجار شد. [۱]
حساسیت به درمان کافی می توان از آن برای دسترسی به پیشرفت علائم ADHD در طول درمان استفاده کرد. [۱]
ابزار بالینی خوب به راحتی از طریق خرید کتابچه راهنمای شامل اطلاعات ارزیابی و امتیازدهی با مجوز فتوکپی، روان سنجی قوی قابل دسترس است. تکمیل و امتیازدهی سریع و آسان است. [۱]

تاثیر

مقیاس رتبه بندی ADHD ارزیابی سریع و آسانی را برای پزشکان به منظور تشخیص ADHD بر اساس معیارهای DSM ارائه کرده است. ایجاد این مقیاس همچنین راهی ثابت برای پزشکان برای تشخیص ADHD در کودکان فراهم کرد. این مقیاس در هر دو محیط بالینی و مدرسه برای اندازه گیری وجود ADHD و همچنین نوع فرعی که ممکن است وجود داشته باشد استفاده می شود. [۱] این مقیاس همچنین می تواند برای اندازه گیری وجود و تداوم علائم در طول درمان استفاده شود. این مقیاس همچنین به عنوان پایه ای برای مطالعاتی که طیف گسترده ای از موضوعات مرتبط با ADHD را پوشش می دهد، استفاده شده است. [۶]

استفاده در سایر جوامع

مقیاس رتبه بندی ADHD-IV

ADHD RS-IV به طور گسترده در ایالات متحده به زبان انگلیسی استفاده می شود. با این حال، به دلیل افزایش جمعیت آمریکایی‌های لاتین تبار در ایالات متحده، مقیاس رتبه‌بندی ADHD به اسپانیایی نیز ترجمه شده است تا کسانی را که به عنوان زبان اول اسپانیایی صحبت می‌کنند، پوشش دهد. همچنین، بسیاری از کشورهای دیگر نیز مقیاس ADHD را به زبان گفتاری اصلی خود ترجمه و تأیید کرده اند. طبق آرشیو روانپزشکی بالینی در سائوپائولو ، TDAH (مخفف پرتغالی ADHD) [۷] تا پایان سال 2006 به طور کامل در برزیل تأیید شد.

محدودیت ها

رتبه بندی علائم ADHD در به طور کلی درونی و شخصی است. معلمان و والدین ممکن است از معیارهای ذهنی متفاوتی برای تعریف علائم استفاده کنند و ممکن است در هنگام رتبه بندی زمینه علائم را در نظر نگیرند. علاوه بر این، روایی ARS قابل قبول است، اما نمونه مورد استفاده برای محاسبه این آمار از کودکان 5 تا 14 ساله تشکیل شده است و بنابراین نمی توان آن را فراتر از محدوده سنی تعمیم داد.

بر اساس مطالعه دقتی که انجمن اطفال در سال 2016 انجام داد، از بین تمام مقیاس‌هایی که بررسی کردند، ASQ به دلیل ایجاز و دقت تشخیص بالا، مؤثرترین مقیاسی است که می‌توان برای تشخیص بیماری استفاده کرد. [۸] کتابچه راهنمای موسوم به «مقیاس‌های رتبه‌بندی جامع Conners» که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، بیان می‌کند که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل روایی متمایز نشان می‌دهد که دقت نمرات در همه اشکال مورد استفاده برای تشخیص بیماری ۷۸ درصد است. [۹]

همچنین سؤال هایی در مورد اینکه آیتم های ARS چقدر از معیارهای صریح DSM پیروی می کنند وجود دارد. به طور خاص، یکی از موارد بیش فعالی مشخص نمی کند که در نوجوانان، به جای حرکت رفتاری بیش از حد، افکار بی قراری کافی است. این فقدان جزئیات مستقیماً بر روی معیارهای DSM ثبت نمی شود.

این مقیاس را می توان با خرید کتاب راهنمای مقیاس رتبه بندی ADHD، که شامل نسخه هایی از نسخه های معلم و والدین با مجوز فتوکپی برای استفاده بالینی است، در دسترس قرار داد.

همچنین ببینید

منابع

  1. ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ ۱٫۱۲ ۱٫۱۳ DuPaul, G. J.; Power, T. J.; Anastopoulos, A. D.; Reid, R. (1998). ADHD Rating Scale-IV: Checklists, norms, and clinical interpretation. New York: Guilford. Retrieved 9 September 2016.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Taylor, Abigail; Deb, Shoumitro; Unwin, Gemma (February 12, 2011). "Scales for the identification of adults with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD): A systematic review". Research in Developmental Disabilities. 32 (3): 924–38. doi:10.1016/j.ridd.2010.12.036. PMID 21316190.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ DuPaul, George J.; Rapport, Mark D.; Perriello, Lucy M. (1991-06-01). "Teacher Ratings of Academic Skills: The Development of the Academic Performance Rating Scale". School Psychology Review (به انگلیسی). 20 (2): 284–300. doi:10.1080/02796015.1991.12085552. ISSN 2372-966X.
  4. DuPaul, George J.; Rapport, Mark D.; Perriello, Lucy M. (1991-06-01). "Teacher Ratings of Academic Skills: The Development of the Academic Performance Rating Scale". School Psychology Review (به انگلیسی). 20 (2): 284–300. doi:10.1080/02796015.1991.12085552. ISSN 2372-966X.
  5. Smith, B.H.; Barkley, R.A.; Shapiro, C.J. (2007). "Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder". In Mash, Eric J.; Barkley, Russell A. (eds.). Assessment of Childhood Disorders (4th ed.). New York, NY: Guilford Press. pp. 53–131. ISBN 978-1593854935.
  6. Weisler, Richard H.; Adler, Lenard A.; Kollins, Scott H.; Goodman, David W.; Hamdani, Mohamed; Dirks, Bryan; Childress, Ann C. (2013-12-09). "Analysis of individual items on the attention-deficit/hyperactivity disorder symptom rating scale in children and adults: the effects of age and sex in pivotal trials of lisdexamfetamine dimesylate". Neuropsychiatric Disease and Treatment (به انگلیسی). 10: 1–12. doi:10.2147/NDT.S47087. PMC 3862743. PMID 24363557.
  7. Mattos, Paulo; Segenreich, Daniel; Saboya, Eloísa; Louzã, Mário; Dias, Gabriela; Romano, Marcos (2006). "Adaptação transcultural para o português da escala Adult Self-Report Scale para avaliação do transtorno de déficit de atenção/hiperatividade (TDAH) em adultos". Archives of Clinical Psychiatry (São Paulo) (به پرتغالی). 33 (4): 188–194. doi:10.1590/S0101-60832006000400004. ISSN 0101-6083.
  8. Chang, Ling-Yin; Wang, Mei-Yeh; Tsai, Pei-Shan (2016-03-01). "Diagnostic Accuracy of Rating Scales for Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: A Meta-analysis". Pediatrics (به انگلیسی). 137 (3): e20152749. doi:10.1542/peds.2015-2749. ISSN 0031-4005. PMID 26928969.
  9. "Conners CBRS 2017". issuu.com. Retrieved 2019-12-10.

لینک های خارجی