پرش به محتوا

رایحه گل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند ویرایشگر دیداری
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵

گل های پیچ امین‌الدوله ژاپنی رایحه‌ای شیرین و لطیف منتشر می‌کند که عمدتاً از لینالول تشکیل شده‌است.

رایحه گل (انگلیسی: Floral scent)، از تمام ترکیبات آلی فرار (VOCs) یا ترکیبات معطر ساطع شده از بافت گل (مثلاً گلبرگ‌های گل) تشکیل شده است. نام‌های دیگر رایحه گل عبارتند از: نکهت، شمیم، بوی گل یا عطر. رایحه گل اکثر گونه‌های گیاهی گل‌دار، تنوعی از ترکیبات آلی فرار را در بر می‌گیرد، که گاهی تا چند صد ترکیب مختلف می‌رسد.[۱][۲] کارکردهای اولیه رایحه گل‌ها جلوگیری از گیاهخواران و به‌ویژه حشرات برگ‌خوار (به دفاع گیاه در برابر گیاهخواری مراجعه کنید) و جذب گرده‌افشان‌ها است. رایحه گل یکی از مهم‌ترین کانال‌های ارتباطی است که در تعاملات گیاه و گرده‌افشان به همراه نشانه‌های بصری (رنگ گل، شکل و غیره) واسطه می‌شود.[۳]

منابع

  1. Knudsen, Jette T.; Eriksson, Roger; Gershenzon, Jonathan; Ståhl, Bertil (March 2006). "Diversity and Distribution of Floral Scent". The Botanical Review. 72 (1): 1–120. doi:10.1663/0006-8101(2006)72[1:DADOFS]2.0.CO;2.
  2. Piechulla, B.; Effmert, U. (2010). "Biosynthesis and Regulation of Flower Scent". Plant Developmental Biology - Biotechnological Perspectives (به انگلیسی). Springer Berlin Heidelberg. pp. 189–205. doi:10.1007/978-3-642-04670-4_10. ISBN 9783642046698.
  3. Raguso, Robert A. (December 2008). "Wake Up and Smell the Roses: The Ecology and Evolution of Floral Scent". Annual Review of Ecology, Evolution, and Systematics. 39 (1): 549–569. doi:10.1146/annurev.ecolsys.38.091206.095601.