جنرال اتمیکس ام‌کیو ۹ ریپر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mohem x (بحث | مشارکت‌ها)
جز کشته به شهید
برچسب‌ها: افزودن القاب ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
|caption= جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر نیروی هوایی آمریکا
|caption= جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر نیروی هوایی آمریکا
}}{{Infobox aircraft type
}}{{Infobox aircraft type
|type= [[Unmanned combat aerial vehicle]]
|type= [[پهپاد رزمی]]
|national origin= [[ایالات متحده آمریکا]]
|national origin= [[ایالات متحده آمریکا]]
|manufacturer= [[General Atomics Aeronautical Systems]]
|manufacturer= [[جنرال اتمیکس اروناتیکال سیستمز]]
|first flight= {{تاریخ آغاز و سن|2001|02|02|df=yes}}
|first flight= {{تاریخ آغاز و سن|2001|02|02|df=yes}}
|introduction= ۱ مه ۲۰۰۷<!--date the aircraft entered or will enter military or revenue service-->
|introduction= ۱ مه ۲۰۰۷<!--date the aircraft entered or will enter military or revenue service-->
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
|}
|}
'''جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر''' ({{Lang-en|General Atomics MQ-9 Reaper}}) [[پهپاد|پهپادی]] با قابلیت انجام عملیات پروازی [[کنترل از راه دور]] یا خودمختار است که توسط شرکت [[جنرال اتمیکس اروناتیکال سیستمز|جنرال اتمیکس اِروناتیکال سیستمز]] عمدتاً برای [[نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا]] توسعه یافته است. ام‌کیو ۹ و سایر پهپادها توسط نیروی هوایی ایالات متحده به عنوان ''وسایل نقلیه خلبان از راه دور'' (''Remotely Piloted Vehicles/Aircraft یا به طور خلاصه RPV/RPA'') شناخته می‌شوند، تا نشانگر کنترل‌کننده‌های زمینی انسانی آنها باشد.<ref name="decision">{{cite web|last=Escutia|first=Sondra|title=4 remotely piloted vehicle squadrons stand up at Holloman|url=http://www.af.mil/news/story.asp?id=123175232|publisher=US Air Force|access-date=1 January 2012|date=29 October 2009|url-status=dead|archive-url=https://archive.today/20120729155412/http://www.af.mil/news/story.asp?id=123175232|archive-date=29 July 2012|df=dmy}}</ref><ref>{{cite news|last=Peterson|first=Kyle|title=You say "drone," I say "remotely piloted"|url=https://www.reuters.com/article/us-aero-arms-summit-drones-idUSTRE5BF4DZ20091216|publisher=Reuters|access-date=1 January 2012|date=16 December 2009|archive-url=https://web.archive.org/web/20120726012232/http://www.reuters.com/article/2009/12/16/us-aero-arms-summit-drones-idUSTRE5BF4DZ20091216|archive-date=26 July 2012|url-status=live}}</ref>
'''جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر''' ({{Lang-en|General Atomics MQ-9 Reaper}}) نوعی پهباد با قابلیت حمل موشک و دارای امکان کنترل از راه دور یا پرواز خودکار است که در نیروی هوایی آمریکا در حال فعالیت است. ساخت این پهباد حاصل توسعه پروژه ام‌کیو-۱ است.


MQ-9 اولین پهپاد ضربتی است که برای [[هواپیمای تجسسی|تجسس]] طولانی مدت در [[ماهواره جوی|ارتفاع بالا]] طراحی شده است.<ref name="nameMQ9">{{cite web|title='Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle|url=http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123027012|publisher=US Air Force|access-date=1 January 2012|date=14 September 2006|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20110914055555/http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123027012|archive-date=14 September 2011|df=dmy}}</ref>
طبق گزارش نیویورک پست [[حمله هوایی ۲۰۲۰ به فرودگاه بین‌المللی بغداد]] که منجر به شهید شدن [[قاسم سلیمانی]]، [[ابومهدی المهندس]] و ۸ تن از همراهانشان شد توسط این پهباد انجام گرفت.

پهپاد MQ-9 یک هواپیمای بزرگتر، سنگین‌تر و توانمندتر از [[جنرال اتمیکس ام‌کیو-۱ پرداتور|MQ-1 Predator]] قبلی است. می‌توان آن را با همان سیستم‌های زمینی که برای کنترل MQ-1 استفاده می‌شود، کنترل کرد. ام‌کیو۹ دارای یک موتور [[توربوپراپ]] با قدرت 950 [[اسب بخار|اسب‌بخار-شفت]] (712 کیلووات) است (در مقایسه با موتور پیستونی 115 اسب بخاری (86 کیلووات) ام‌کیو۱). قدرت بیشتر به Reaper اجازه می‌دهد تا 15 برابر بیشتر محموله مهمات حمل کند و با سرعتی در حدود سه برابر MQ-1 حرکت کند.<ref name="nameMQ92">{{cite web|title='Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle|url=http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123027012|publisher=US Air Force|access-date=1 January 2012|date=14 September 2006|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20110914055555/http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123027012|archive-date=14 September 2011|df=dmy}}</ref> این هواپیما توسط خدمه هواپیما که در ایستگاه کنترل زمینی (GCS) مستقر هستند، نظارت و کنترل شده و از سلاح استفاده می‌کند.<ref name="USAFfactsheet">{{cite web|title=MQ-9 REAPER fact sheet|url=http://www.af.mil/AboutUs/FactSheets/Display/tabid/224/Article/104470/mq-9-reaper.aspx|publisher=US Air Force|date=18 August 2010|access-date=27 December 2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20130826113318/http://www.af.mil/AboutUs/FactSheets/Display/tabid/224/Article/104470/mq-9-reaper.aspx|archive-date=26 August 2013|url-status=live}}</ref>

در سال 2008، ''بال هجومی 174ام'' [[گارد ملی هوایی نیویورک]] انتقال از جنگنده‌های خلبان‌دار [[جنرال داینامیکس اف-۱۶ فایتینگ فالکن|F-16]] به MQ-9A Reaper را آغاز کرد و اولین واحد جنگنده‌ای شد که به طور کامل به استفاده از هواپیمای جنگی بدون سرنشین (UCAV) رو آورد.<ref>{{cite news|url=http://www.airforcetimes.com/news/2007/07/ap_reaper_070715/|title=Unmanned Reapers bound for Iraq, Afghanistan|author=Charles J. Hanley|newspaper=Air Force Times|access-date=12 January 2012}}</ref> در مارس 2011، نیروی هوایی ایالات متحده خلبانان بیشتری را برای وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین پیشرفته نسبت به هر سیستم تسلیحاتی دیگر آموزش داد.<ref name="Remarks20110304">{{cite news|url=http://www.defense.gov/transcripts/transcript.aspx?transcriptid=4779|work=Department of Defense News Transcript|title=Remarks by Secretary Gates at the United States Air Force Academy|date=4 March 2011|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20110410130928/http://www.defense.gov/transcripts/transcript.aspx?transcriptid=4779|archive-date=10 April 2011|df=dmy}}</ref>

نیروی هوایی ایالات متحده بیش از 300 ریپر MQ-9 را تا ماه مه 2021 عملیاتی کرد.<ref name="Blk5">[https://www.defensetech.org/2017/06/30/air-forces-newest-mq-9-reaper-drone-now-hunting-isis/ The Air Force's Newest MQ-9 Reaper Drone Is Now Hunting ISIS] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170707201247/https://www.defensetech.org/2017/06/30/air-forces-newest-mq-9-reaper-drone-now-hunting-isis/|date=7 July 2017}}, Defense tech, 30 June 2017</ref>

در 3 ژانویه 2020، حمله موشکی MQ-9 آمریکا به [[فرودگاه بین‌المللی بغداد]]، [[قاسم سلیمانی]]، فرمانده سپاه قدس ایران و [[ابومهدی المهندس]]، معاون فرمانده حشد الشعبی عراق را کشت.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2020/01/02/world/middleeast/qassem-soleimani-iraq-iran-attack.html|work=The New York Times|last3=Schmitt|issn=0362-4331|language=en-US|first2=Falih|last2=Hassan|access-date=2020-01-03|date=2020-01-02|archive-url=https://web.archive.org/web/20200103015005/https://www.nytimes.com/2020/01/02/world/middleeast/qassem-soleimani-iraq-iran-attack.html|first1=Michael|last1=Crowley|title=U.S. Strike in Iraq Kills Qassim Suleimani, Commander of Iranian Forces|url-status=live|url-access=subscription|archive-date=2020-01-03|first3=Eric}}</ref>

== طراحی ==
[[پرونده:MQ-9 Afghanistan takeoff 1 Oct 07.JPG|بندانگشتی|309x309پیکسل|[[تاکسی کردن|تاکسی‌کردن]] MQ-9 Reaper پس از ماموریتی در [[افغانستان]].]]
یک سامانه معمولی MQ-9 شامل چندین هواپیما، ایستگاه کنترل زمینی، تجهیزات ارتباطی، لوازم یدکی تعمیر و نگهداری و پرسنل است. یک خدمه پرواز نظامی شامل یک خلبان، اپراتور حسگر و هماهنگ‌کننده اطلاعات ماموریت است.<ref name="USAFfactsheet2">{{cite web|title=MQ-9 REAPER fact sheet|url=http://www.af.mil/AboutUs/FactSheets/Display/tabid/224/Article/104470/mq-9-reaper.aspx|publisher=US Air Force|date=18 August 2010|access-date=27 December 2011|archive-url=https://web.archive.org/web/20130826113318/http://www.af.mil/AboutUs/FactSheets/Display/tabid/224/Article/104470/mq-9-reaper.aspx|archive-date=26 August 2013|url-status=live}}</ref> این هواپیما از یک موتور [[توربوپراپ]] با قدرت 950 اسب بخار (710 کیلووات) بهره می‌برد، و حداکثر سرعت آن حدود 260 گره (480 کیلومتر در ساعت یا 300 مایل در ساعت) و سرعت کروز آن 150 تا 170 گره (170 تا 200 مایل در ساعت یا 280 تا ۳۱۰ کیلومتر در ساعت) ‌می‌باشد.<ref>{{cite book|author=Collinson, R.P.G.|title=Introduction to Avionic Systems|publisher=Springer|date=2011|isbn=978-94-007-0707-8|page=495|url=https://books.google.com/books?id=aU8SMhzrScgC&pg=PA495}}</ref>

MQ-9 با طول بال‌های 20 متری و حداکثر بار 1700 کیلوگرم، می‌تواند به انواع تسلیحات از جمله [[ای‌جی‌ام-۱۱۴ هل‌فایر|موشک‌های هلفایر]] و یگان‌های [[بمب هدایت لیزری]] 500 پوندی (230 کیلوگرم) مسلح شود.<ref>{{cite book|author=Collinson, R.P.G.|title=Introduction to Avionic Systems|publisher=Springer|date=2011|isbn=978-94-007-0707-8|page=495|url=https://books.google.com/books?id=aU8SMhzrScgC&pg=PA495}}</ref> استقامت آن در هنگام انجام ماموریت‌های اطلاعاتی، مراقبتی و شناسایی 30 ساعت است که در صورت حمل بار کامل سلاح به 23 ساعت کاهش می‌یابد.<ref>[https://archive.today/20140517154223/http://www.defensenews.com/article/20140513/DEFREG/305120020/Ready-for-Retirement-Can-Predator-Find-New-Home Ready for Retirement, Can Predator Find New Home?] – Defensenews.com, 13 May 2014</ref>

Predator و Reaper برای عملیات نظامی طراحی شده‌اند و برای پرواز در میان ترافیک شلوغ خطوط هوایی مناسب نیستند. این هواپیما معمولاً فاقد سیستم‌هایی است که می‌توانند با مقررات ''See-And-Avoid'' [[اداره هوانوردی فدرال]] مطابقت داشته باشند.<ref>{{cite web|url=http://www.uvs-info.com/phocadownload/05_3f_2006/145-150_Sense-Avoid_USAF-Perspective.pdf|title=Sense and Avoid: The United States Air Force Perspective|work=UVS-Info|access-date=27 November 2015|url-status=dead|archive-url=https://web.archive.org/web/20160304044559/http://uvs-info.com/phocadownload/05_3f_2006/145-150_Sense-Avoid_USAF-Perspective.pdf|archive-date=4 March 2016|df=dmy-all}}</ref> در سال 2005، درخواست‌هایی مبنی بر استفاده از MQ-9 در عملیات‌های جستجو و نجات پس از [[توفند کاترینا|طوفان کاترینا]] ارائه شد، اما چون مجوز FAA در آن زمان وجود نداشت، از آن استفاده نشد. در 18 مه 2006، اداره هوانوردی فدرال (FAA) گواهی مجوزی صادر کرد که به پهپادهای MQ-1 و MQ-9 اجازه می‌داد در حریم هوایی غیرنظامی ایالات متحده برای جستجوی بازماندگان بلایا پرواز کنند.<ref>{{cite web|author=SSgt Amy Robinson|url=http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123024467|title=FAA Authorizes Predators to seek survivors|publisher=Air Combat Command Public Affairs|date=11 August 2006|access-date=1 September 2006|archive-url=https://archive.today/20120629064215/http://www.af.mil/news/story.asp?storyID=123024467|archive-date=29 June 2012|url-status=dead|df=dmy-all}}</ref>

از پهپاد Reaper به عنوان بستر آزمایشی [[گورگون استیر|Gorgon Stare]]، که یک سیستم حسگر نظارت گسترده است، استفاده شد.<ref name="usafmag">{{cite journal|author=Marc V. Schanz|date=November 2011|title=The New Normal for RPAs|url=http://www.airforce-magazine.com/MagazineArchive/Pages/2011/November%202011/1111RPA.aspx|journal=Airforce-magazine.com|volume=94|issue=11|page=53|archive-url=https://web.archive.org/web/20121120160846/http://www.airforce-magazine.com/MagazineArchive/Pages/2011/November%202011/1111RPA.aspx|archive-date=20 November 2012|access-date=28 November 2011|url-status=live}}</ref> افزایش 1 سیستم برای اولین بار در مارس 2011 در Reaper اجرا شد و می‌توانست مساحتی معادل 16 کیلومتر مربع (6.2 مایل مربع) را پوشش دهد. افزایش 2، ترکیب ARGUS-IS و گسترش منطقه تحت پوشش تا 100 کیلومتر مربع (39 مایل مربع)، در اوایل سال 2014 به قابلیت عملیاتی اولیه (IOC) دست یافت. این سیستم دارای 368 دستگاه دوربین است که قادر به گرفتن پنج میلیون پیکسل از هر کدام برای ایجاد تصویری در حدود 1.8 میلیارد پیکسل است؛ ویدئو با سرعت 12 فریم در ثانیه جمع آوری می‌شود و چندین ترابایت داده در دقیقه تولید می‌کند.<ref>[http://www.flightglobal.com/news/articles/sierra-nevada-fields-argus-is-upgrade-to-gorgon-stare-400978/ Sierra Nevada fields ARGUS-IS upgrade to Gorgon Stare pod] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20141014212710/http://www.flightglobal.com/news/articles/sierra-nevada-fields-argus-is-upgrade-to-gorgon-stare-400978/|date=14 October 2014}} – Flightglobal.com, 2 July 2014</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۳۷: خط ۵۵:


== منابع ==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|چپ‌چین=بله}}


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==

نسخهٔ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۴

جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر
جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر نیروی هوایی آمریکا
کاربری پهپاد رزمی
کشور سازنده ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده جنرال اتمیکس اروناتیکال سیستمز
نخستین پرواز ۲ فوریه ۲۰۰۱؛ ۲۳ سال پیش (۲۰۰۱-02}})
معرفی ۱ مه ۲۰۰۷
وضعیت در حال استفاده
کاربر اصلی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
تعداد ساخته‌شده ۱۶۳ تا ۲۰۱۴[۱]
هزینهٔ برنامه ۱۱٫۸ میلیارد دلار آمریکا[۲]
هزینه هر فروند ۱۵٫۹ میلیون دلار (قیمت واحد، ۲۰۱۹)[۳]
توسعه‌یافته از جنرال اتمیکس ام‌کیو-۱ پرداتور
توسعه‌یافته به جنرال اتمیکس اونجر

جنرال اتمیکس ام‌کیو-۹ ریپر (انگلیسی: General Atomics MQ-9 Reaper) پهپادی با قابلیت انجام عملیات پروازی کنترل از راه دور یا خودمختار است که توسط شرکت جنرال اتمیکس اِروناتیکال سیستمز عمدتاً برای نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته است. ام‌کیو ۹ و سایر پهپادها توسط نیروی هوایی ایالات متحده به عنوان وسایل نقلیه خلبان از راه دور (Remotely Piloted Vehicles/Aircraft یا به طور خلاصه RPV/RPA) شناخته می‌شوند، تا نشانگر کنترل‌کننده‌های زمینی انسانی آنها باشد.[۴][۵]

MQ-9 اولین پهپاد ضربتی است که برای تجسس طولانی مدت در ارتفاع بالا طراحی شده است.[۶]

پهپاد MQ-9 یک هواپیمای بزرگتر، سنگین‌تر و توانمندتر از MQ-1 Predator قبلی است. می‌توان آن را با همان سیستم‌های زمینی که برای کنترل MQ-1 استفاده می‌شود، کنترل کرد. ام‌کیو۹ دارای یک موتور توربوپراپ با قدرت 950 اسب‌بخار-شفت (712 کیلووات) است (در مقایسه با موتور پیستونی 115 اسب بخاری (86 کیلووات) ام‌کیو۱). قدرت بیشتر به Reaper اجازه می‌دهد تا 15 برابر بیشتر محموله مهمات حمل کند و با سرعتی در حدود سه برابر MQ-1 حرکت کند.[۷] این هواپیما توسط خدمه هواپیما که در ایستگاه کنترل زمینی (GCS) مستقر هستند، نظارت و کنترل شده و از سلاح استفاده می‌کند.[۸]

در سال 2008، بال هجومی 174ام گارد ملی هوایی نیویورک انتقال از جنگنده‌های خلبان‌دار F-16 به MQ-9A Reaper را آغاز کرد و اولین واحد جنگنده‌ای شد که به طور کامل به استفاده از هواپیمای جنگی بدون سرنشین (UCAV) رو آورد.[۹] در مارس 2011، نیروی هوایی ایالات متحده خلبانان بیشتری را برای وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین پیشرفته نسبت به هر سیستم تسلیحاتی دیگر آموزش داد.[۱۰]

نیروی هوایی ایالات متحده بیش از 300 ریپر MQ-9 را تا ماه مه 2021 عملیاتی کرد.[۱۱]

در 3 ژانویه 2020، حمله موشکی MQ-9 آمریکا به فرودگاه بین‌المللی بغداد، قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران و ابومهدی المهندس، معاون فرمانده حشد الشعبی عراق را کشت.[۱۲]

طراحی

تاکسی‌کردن MQ-9 Reaper پس از ماموریتی در افغانستان.

یک سامانه معمولی MQ-9 شامل چندین هواپیما، ایستگاه کنترل زمینی، تجهیزات ارتباطی، لوازم یدکی تعمیر و نگهداری و پرسنل است. یک خدمه پرواز نظامی شامل یک خلبان، اپراتور حسگر و هماهنگ‌کننده اطلاعات ماموریت است.[۱۳] این هواپیما از یک موتور توربوپراپ با قدرت 950 اسب بخار (710 کیلووات) بهره می‌برد، و حداکثر سرعت آن حدود 260 گره (480 کیلومتر در ساعت یا 300 مایل در ساعت) و سرعت کروز آن 150 تا 170 گره (170 تا 200 مایل در ساعت یا 280 تا ۳۱۰ کیلومتر در ساعت) ‌می‌باشد.[۱۴]

MQ-9 با طول بال‌های 20 متری و حداکثر بار 1700 کیلوگرم، می‌تواند به انواع تسلیحات از جمله موشک‌های هلفایر و یگان‌های بمب هدایت لیزری 500 پوندی (230 کیلوگرم) مسلح شود.[۱۵] استقامت آن در هنگام انجام ماموریت‌های اطلاعاتی، مراقبتی و شناسایی 30 ساعت است که در صورت حمل بار کامل سلاح به 23 ساعت کاهش می‌یابد.[۱۶]

Predator و Reaper برای عملیات نظامی طراحی شده‌اند و برای پرواز در میان ترافیک شلوغ خطوط هوایی مناسب نیستند. این هواپیما معمولاً فاقد سیستم‌هایی است که می‌توانند با مقررات See-And-Avoid اداره هوانوردی فدرال مطابقت داشته باشند.[۱۷] در سال 2005، درخواست‌هایی مبنی بر استفاده از MQ-9 در عملیات‌های جستجو و نجات پس از طوفان کاترینا ارائه شد، اما چون مجوز FAA در آن زمان وجود نداشت، از آن استفاده نشد. در 18 مه 2006، اداره هوانوردی فدرال (FAA) گواهی مجوزی صادر کرد که به پهپادهای MQ-1 و MQ-9 اجازه می‌داد در حریم هوایی غیرنظامی ایالات متحده برای جستجوی بازماندگان بلایا پرواز کنند.[۱۸]

از پهپاد Reaper به عنوان بستر آزمایشی Gorgon Stare، که یک سیستم حسگر نظارت گسترده است، استفاده شد.[۱۹] افزایش 1 سیستم برای اولین بار در مارس 2011 در Reaper اجرا شد و می‌توانست مساحتی معادل 16 کیلومتر مربع (6.2 مایل مربع) را پوشش دهد. افزایش 2، ترکیب ARGUS-IS و گسترش منطقه تحت پوشش تا 100 کیلومتر مربع (39 مایل مربع)، در اوایل سال 2014 به قابلیت عملیاتی اولیه (IOC) دست یافت. این سیستم دارای 368 دستگاه دوربین است که قادر به گرفتن پنج میلیون پیکسل از هر کدام برای ایجاد تصویری در حدود 1.8 میلیارد پیکسل است؛ ویدئو با سرعت 12 فریم در ثانیه جمع آوری می‌شود و چندین ترابایت داده در دقیقه تولید می‌کند.[۲۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. "MQ–1 Predator / MQ–9 Reaper". Aeroweb. Archived from the original on 11 October 2015. Retrieved 27 November 2015.
  2. "Analysis of the Fiscal Year 2012 Pentagon Spending Request". National Priorities Project. 15 February 2011. Archived from the original on 5 August 2011. Retrieved 1 January 2012.
  3. "Department of Defense Fiscal Year (FY) 2020 Budget Estimates". U.S. Air Force, March 2019. p. Vol. 1–125.
  4. Escutia, Sondra (29 اکتبر 2009). "4 remotely piloted vehicle squadrons stand up at Holloman". US Air Force. Archived from the original on 29 July 2012. Retrieved 1 January 2012.
  5. Peterson, Kyle (16 December 2009). "You say "drone," I say "remotely piloted"". Reuters. Archived from the original on 26 July 2012. Retrieved 1 January 2012.
  6. "'Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle". US Air Force. 14 سپتامبر 2006. Archived from the original on 14 September 2011. Retrieved 1 January 2012.
  7. "'Reaper' moniker given to MQ-9 unmanned aerial vehicle". US Air Force. 14 سپتامبر 2006. Archived from the original on 14 September 2011. Retrieved 1 January 2012.
  8. "MQ-9 REAPER fact sheet". US Air Force. 18 August 2010. Archived from the original on 26 August 2013. Retrieved 27 December 2011.
  9. Charles J. Hanley. "Unmanned Reapers bound for Iraq, Afghanistan". Air Force Times. Retrieved 12 January 2012.
  10. "Remarks by Secretary Gates at the United States Air Force Academy". Department of Defense News Transcript. 4 مارس 2011. Archived from the original on 10 April 2011.
  11. The Air Force's Newest MQ-9 Reaper Drone Is Now Hunting ISIS بایگانی‌شده در ۷ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, Defense tech, 30 June 2017
  12. Crowley, Michael; Hassan, Falih; Schmitt, Eric (2020-01-02). "U.S. Strike in Iraq Kills Qassim Suleimani, Commander of Iranian Forces". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 2020-01-03. Retrieved 2020-01-03.
  13. "MQ-9 REAPER fact sheet". US Air Force. 18 August 2010. Archived from the original on 26 August 2013. Retrieved 27 December 2011.
  14. Collinson, R.P.G. (2011). Introduction to Avionic Systems. Springer. p. 495. ISBN 978-94-007-0707-8.
  15. Collinson, R.P.G. (2011). Introduction to Avionic Systems. Springer. p. 495. ISBN 978-94-007-0707-8.
  16. Ready for Retirement, Can Predator Find New Home? – Defensenews.com, 13 May 2014
  17. "Sense and Avoid: The United States Air Force Perspective" (PDF). UVS-Info. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 27 November 2015.
  18. SSgt Amy Robinson (11 اوت 2006). "FAA Authorizes Predators to seek survivors". Air Combat Command Public Affairs. Archived from the original on 29 June 2012. Retrieved 1 September 2006.
  19. Marc V. Schanz (November 2011). "The New Normal for RPAs". Airforce-magazine.com. 94 (11): 53. Archived from the original on 20 November 2012. Retrieved 28 November 2011.
  20. Sierra Nevada fields ARGUS-IS upgrade to Gorgon Stare pod بایگانی‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine – Flightglobal.com, 2 July 2014

پیوند به بیرون