فاکتور رشد کراتینوسیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۲۷

فاکتور رشد کراتینوسیت (انگلیسی: Keratinocyte growth factor) یا به اختصار KGF که با نام FGF7 هم شناخته می‌شود، یک فاکتور رشد است که در مرحلهٔ اپیتلیزاسیون در فرایند بهبود زخم حضور دارد. در این مرحله، کراتینوسیت‌ها سطح زخم را می‌پوشانند و یک بافت پوششی ایجاد می‌کنند.

فاکتور رشد کراتینوسیت یک مولکول سیگنال‌دهنده است که به گیرنده ۲ فاکتور رشد فیبروبلاست (FGFR2b) اتصال می‌یابد.^[۱] برای ایجاد این علامت‌دهی سلولی، لازم است یک دایمر میان دو کمپلکس شیمیایی FGF:FGFR که توسط هپارین به‌هم متصل شده‌اند، ایجاد شود.

تاکنون ۲۳ نوع فاکتور رشد فیبروبلاست و ۴ نوع گیرنده فاکتور رشد فیبروبلاست شناسایی شده‌است.

لازم به یادآوری است که به مولکول FGF10، «فاکتور رشد کراتینوسیت ۲» هم گفته می‌شود.^[۲]

منابع

↑ Rotolo S, Ceccarelli S, Romano F, Frati L, Marchese C, Angeloni A (2008). Maas S (ed.). "Silencing of Keratinocyte Growth Factor Receptor Restores 5-Fluorouracil and Tamoxifen Efficacy on Responsive Cancer Cells". PLoS ONE. 3 (6): e2528. Bibcode:2008PLoSO...3.2528R. doi:10.1371/journal.pone.0002528. PMC 2424182. PMID 18575591.
↑ "iHOP - Information Hyperlinked over Proteins [ FGF10 ]".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Keratinocyte growth factor». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ فوریه ۲۰۲۰.

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[pmid18575591-1] Rotolo S, Ceccarelli S, Romano F, Frati L, Marchese C, Angeloni A (2008). Maas S (ed.). "Silencing of Keratinocyte Growth Factor Receptor Restores 5-Fluorouracil and Tamoxifen Efficacy on Responsive Cancer Cells". PLoS ONE. 3 (6): e2528. Bibcode:2008PLoSO...3.2528R. doi:10.1371/journal.pone.0002528. PMC 2424182. PMID 18575591.

[urliHOP_-_Information_Hyperlinked_over_Proteins_[_FGF10_]-2] "iHOP - Information Hyperlinked over Proteins [ FGF10 ]".

[۱]

[۲]