لاتروفیلین: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجادشده به کمک به ویکی‌فا و Dexbot، ابرابزار |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۶
| Latrophilin | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| شناسه‌ها | |||||||||
| نماد | Latrophilin | ||||||||
| پی‌فم | PF02354 | ||||||||
| اینترپرو | IPR003334 | ||||||||
| |||||||||
| EGF, latrophilin and seven transmembrane domain containing 1 | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | ELTD1 |
| نمادهای دیگر | ETL |
| آنتره | 64123 |
| HUGO | 20822 |
| RefSeq | NM_022159 |
| یونی‌پورت | Q9HBW9 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 1 p33-p32 |
| latrophilin 1 | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | LPHN1 |
| نمادهای دیگر | KIAA0821, CIRL1, LEC2 |
| آنتره | 22859 |
| HUGO | 20973 |
| RefSeq | NM_014921 |
| یونی‌پورت | O94910 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 19 p13.2 |
| latrophilin 2 | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | LPHN2 |
| نمادهای دیگر | LPHH1, KIAA0786, LEC1 |
| آنتره | 23266 |
| HUGO | 18582 |
| میراث مندلی در انسان | 607018 |
| RefSeq | NM_012302 |
| یونی‌پورت | O95490 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 1 p31.1 |
| latrophilin 3 | |
|---|---|
| شناساگرها | |
| نماد | LPHN3 |
| نمادهای دیگر | KIAA0768, LEC3 |
| آنتره | 23284 |
| HUGO | 20974 |
| RefSeq | NM_015236 |
| یونی‌پورت | Q9HAR2 |
| اطلاعات دیگر | |
| جایگاه | Chr. 4 q13.1 |
لاتروفیلین‌ها (انگلیسی: Latrophilin) گروهی از گیرنده‌های جفت‌شونده با پروتئین جی بشدت حفظ‌شده هستند و نخستین بار بر اساس توانایی‌شان در اتصال به زهر عنکبوت آلفا لاتروتوکسین شناسایی شدند.[۱] این مولکول در طنابداران و از جمله انسان تا ۳ هومولوگ دارد.[۲]
عملکرد دقیق لاتروفیلین‌ها هنوز بخوبی مشخص نشده‌است؛[۲] اما اختلال ژنتیکی در آنها را با بروز اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی و سرطان مرتبط دانسته‌اند.[۳]
پروتئین‌های انسانی حاوی این دومین
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Kreienkamp HJ, Soltau M, Richter D, Böckers T (2002). "Interaction of G-protein-coupled receptors with synaptic scaffolding proteins". Biochem. Soc. Trans. 30 (4): 464–8. doi:10.1042/BST0300464. PMID 12196116.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Silva, JP; Ushkaryov, YA (2010). "The latrophilins, "split-personality" receptors". Advances in Experimental Medicine and Biology. 706: 59–75. doi:10.1007/978-1-4419-7913-1_5. PMC 3145135. PMID 21618826.
- ↑ Meza-Aguilar, Diana G; Boucard, Antony A (1 January 2014). "Latrophilins updated". Biomolecular Concepts. 5 (6). doi:10.1515/bmc-2014-0032.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Latrophilin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |