کورتیستاتین (نوروپپتید)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Cortistatin
شاخص‌ها
نماد ژن CORT; CST-14; CST-17; CST-29
شناسه‌های بیرونی OMIM602784 MGI109538 HomoloGene997 GeneCards: CORT Gene
اورتولوگ
گونه‌ها انسان موش
آنتره 1325 12854
آنسامبل ENSG00000241563 ENSMUSG00000028971
UniProt O00230 P56469
RefSeq (mRNA) NM_001302 NM_007745
RefSeq (protein) NP_001293 NP_031771
موقعیت (UCSC) Chr 1:
10.51 – 10.51 Mb
Chr 4:
149.13 – 149.13 Mb
جستجوی پاب‌مد [۱] [۲]

پرکورتیستاتین(به انگلیسی: precortistatin) یک پروتئین است که در انسان‌ها توسط ژن CORT کدنویسی می‌شود.

[۱][۲]

پریکورتیستاتین انسانی که ۱۰۵ آمینواسید دارد به کورتیستاتین-۱۷ و کورتیستاتین -۲۹ شکسته می‌شود. کورتیستاتین-۱۷ تنها پپتید فعال به دست آمده از این پیش ساز است.[۱]

کورتیستاتین (به انگلیسی: cortistatin) (یا به طور دقیق تر کورتیستاتین-۱۷) یک نوروپپتید است که در نورون‌های مهاری کورتکس مغزی بیان می‌شود، و شباهت ساختاری قوی ای با سوماتواستاتین دارد. این ماده برخلاف سومانواستاتین، در زمان اتصال به مغز، خواب موج-آهسته را تقویت می‌کند. این ماده به جایگاه‌هایی در قشر،هیپوکامپ و آمیگدال متصل می‌شود.

عملکرد[ویرایش]

کورتیستاتین یک نوروپپتید با شباهت ساختاری قوی با سوماتواستاتین است (هر دو پپتید به یک خانواده تعلق دارند). این ماده به تمامی گیرنده‌های شناخته شدهٔ سوماتوستاتین متصل می‌شود، و خواص فارماکولوژیکال و عملکردی مشابه زیادی با سوماستاتین دارد، از جمله القاء خواب آهسته-موج، ظاهراً از طریق آنتاگونیسم اثرات تحریکی استیل کولین بر روی غشای مغزی، کاهش فعالیت حرکتی، و فعالی سازی جریان‌های انتخابی کاتیون که نسبت به سوماتواستاتین بی پاسخ اند.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ de Lecea L, Ruiz-Lozano P, Danielson PE, Peelle-Kirley J, Foye PE, Frankel WN, Sutcliffe JG (Sep 1997). "Cloning, mRNA expression, and chromosomal mapping of mouse and human preprocortistatin". Genomics. 42 (3): 499–506. doi:10.1006/geno.1997.4763. PMID 9205124.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ "Entrez Gene: CORT cortistatin".