کلیسای سنت لورنس، لندن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلیسای سنت لورنس، لندن
نمای سنت لورنس از جنوب‌شرقی
Map
موقعیتلندن
کشوربریتانیا
مذهبکلیسای انگلستان
مذهب قبلیکلیسای کاتولیک
تاریخچه
اهدالارنس رم
معماری
ثبت تاریخیGrade I بنای فهرست‌شده
معمارکریستوفر رن
معماری مذهبیباروک
موقعیت جغرافیایی
اسقف‌نشینلندن
سالن داخلی کلیسای سنت لورنس

کلیسای سنت لورنس، لندن (انگلیسی: St Lawrence Jewry) یک کلیسا در انگلستان در شهر لندن در خیابان گرشام، جنب گیلدهال، لندن است. این کلیسا در آتش‌سوزی بزرگ لندن در سال ۱۶۶۶ نابود شد و با طراحی سر کریستوفر رن بازسازی شد. این کلیسای رسمی لردهای لندن محسوب می‌شود.

نمای داخلی کلیسا به سمت شرق و پشت کلیسا

تاریخچه[ویرایش]

دوران قرون وسطی[ویرایش]

این کلیسا در اصل در قرن دوازدهم ساخته شده و به سنت لارنس اختصاص داده شده‌است. بادنمای روی کلیسای کنونی به شکل ابزار شهادت است.[۱] این کلیسا در نزدیکی محله یهودیان قرون وسطایی سابق است،[۲] که در خیابان قدیمی یهودیان قرار داشت.[۳] از سال ۱۲۸۰ در کالج بالیول دانشگاه آکسفورد قرار داشت. سر توماس مور در کلیسای قدیمی تر این محل موعظه کرد.

قرن هفدهم[ویرایش]

در سال ۱۶۱۸ کلیسا تعمیر شد و کلیه پنجره‌های آن با شیشه‌های رنگی که توسط اهداکنندگان، تأمین شده بود منقش شد.[۴] کلیسای قرون وسطایی که در آتش‌سوزی بزرگ لندن ویران شده بود،[۵] توسط کریستوفر ورن بین سالهای ۱۶۷۰ و ۱۶۸۷ بازسازی شد.

قرن بیستم[ویرایش]

این کلیسا به‌دلیل حمله رعد آسا در ۲۹ دسامبر ۱۹۴۰، آسیب‌های گسترده‌ای متحمل شد؛[۶] و پس از جنگ، شرکت سهامی شهر لندن موافقت کرد که آن را بازسازی کند زیرا دانشگاه بالولی بودجه‌ای برای این کار نداشت.

این کلیسا توسط سر جان بتیمن به عنوان «شهری بسیار پر زرق و برق» توصیف شده‌است.[۷] در ۴ ژانویه سال ۱۹۵۰ ساختمان آن به‌عنوان بنایی درجه ۱ شناخته می‌شد.[۸][۹]

کشیش‌ها (لیست ناقص)[ویرایش]

  • ۱۵۶۶–۱۵۷۰ ویلیام پالمر[۱۰]
  • ۱۵۷۸–۱۵۸۱ ساموئل پرکینز[۱۱]
  • ۱۶۵۰–۱۶۵۶ ریچارد وینس وزیر بود[۱۲]
  • ۱۶۶۱–۱۶۶۲ ست وارد[۱۳]
  • ۱۶۶۲–۱۶۶۸ جان ویلکینز[۱۴]
  • ۱۶۶۸–۱۶۸۳ بنیامین کوکوت[۱۵]
  • ۱۶۸۶–۱۷۲۱ جان مپلتوفت[۱۶]
  • ۱۸۹۸–۱۹۲۰ جیمز استفان باراس[۱۷]
  • ۲۰۰۷ - کانون دیوید پارت[۱۸]

منابع[ویرایش]

  1. Bradley, Simon & Pevsner, Nikolaus. "London: the City Churches". New Haven: Yale University Press, 2002 شابک ‎۰−۳۰۰−۰۹۶۵۵−۰
  2. Hibbert, C; Weinreb, D. ; Keay, J. "The London Encyclopaedia". London: Pan Macmillan, 1983 (rev 1993, 2008) شابک ‎۹۷۸−۱−۴۰۵۰−۴۹۲۴−۵
  3. Tucker, T. "The Visitors Guide to the City of London Churches". London: Friends of the City Churches, 2006 شابک ‎۰−۹۵۵۳۹۴۵−۰−۳
  4. Godwin, George; John Britton (1839). The Churches of London: A History and Description of the Ecclesiastical Edifices of the Metropolis. London: C. Tilt. Retrieved 8 October 2011.
  5. "The City Churches" Tabor, M. p76:London; The Swarthmore Press Ltd; 1917
  6. Cobb, G. "The Old Churches of London". London: Batsford, 1942
  7. Betjeman, J. "The City of London Churches". Andover: Pikin, 1967 شابک ‎۰−۸۵۳۷۲−۱۱۲−۲
  8. هیستوریک اینگلند. "جزئیات بیشتر از پایگاه دادهٔ ساختمان‌های فهرست‌شده (۱٬۰۶۴٬۶۷۳)". فهرست میراث ملی انگلستان. Retrieved 23 January 2009.
  9. هیستوریک اینگلند. "Church of St Lawrence Jewry (۱٬۰۶۴٬۶۷۳)". فهرست میراث ملی انگلستان. Retrieved 23 July 2017.
  10. "Palmer, Stephen (PLMR555W)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  11. "Parkens, Samuel (PRKS567S)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  12. "Vines, Richard (VNS619R)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  13. "Ward, Seth (WRT632S)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  14. "Wilkins, John (WLKS639J)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  15. "Whichcote, Benjamin (WHCT626B)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  16. "Mapletoft, John (MPLT648J)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  17. "Barrass, James Stephen (BRS884JS)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
  18. http://constructorscompany.org.uk/index.php?page=canon-david-parrot

پیوند به بیرون[ویرایش]