پرش به محتوا

کارکیا ناصر کیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارکیا ناصرکیا بن امیر سید محمد (دومین دوره حکومت ۸۳۳–۸۵۰ ق) پس از شورش ناصر کیا و احمد کیا علیه پدر، در مورد منافع بیه‌پیش، میان آن دو نزاع درگرفت. سید احمد از برادرش شکست خورد و به دربار شاهرخ تیموری پناه برد و مورد حمایت او قرار گرفت؛ اما بعدها در رشت با توطئه ای دستگیر شد و در زندان در گذشت.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. حسین حسینیان مقدم، منصور داداش نژاد، حسین مرادی نسب و محمدرضا هدایت پناه زیر نظر دکتر سید احمدرضا خضری (۱۳۹۳). تاریخ تشیع ۲: دولت‌ها، خاندان‌ها و آثار علمی و فرهنگی شیعه. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. صص. ۱۴۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۷۸۸-۳۷-۳.