کلینت بالتیک
کلینت بالتیک (کلینت، گلینت؛ استونیایی: Balti klint , سوئدی: Baltiska klinten , روسی: Балтийско-Ладожский уступ, Глинт) یک برجستگی سنگ آهکی فرسایشی و کواستا در چند جزایر دریای بالتیک، در استونی، در لنینگراد از روسیه و در جزایر گوتلند و اولاند از سوئد است که در پشت اسکناس ۵۰ کرونی سال ۱۹۲۸ و روی اسکناس ۱۰۰ کرونی سال ۱۹۹۲ نمایش داده شد.
کلینت بالتیک شکل زمین فعالی است که در حال حاضر کمی عقب‌نشینی نشان می‌دهد.[۱] با این حال، مشخص نیست که کلینت بالتیک تا چه اندازه در زمان پس از یخبندان به وجود آمده‌است[۱] در گوتلند قرن بیستم میزان عقب‌نشینی صخره‌ها بین ۰٫۱۵ تا ۰٫۷۸ سانتی‌متر در سال برآورد شده‌است.[۱] عقب‌نشینی کلینت بالتیک در گوتلند سکوهای ساحلی را گسترش داده‌است.[۱]
جغرافیا[ویرایش]
کلینت بالتیک تقریباً ۱۲۰۰ کیلومتر از جزیره اولاند در سوئد از طریق فلات قاره و جزایر استونیایی اوسموسار و Suur-Pakri تا پالدیسکی، سپس در امتداد ساحل جنوبی خلیج فنلاند و رود نوا تا منطقه جنوب دریاچه لادوگا امتداد دارد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- قلعه ایوانگورود
- زمین‌شناسی دریای بالتیک
- زمین‌شناسی گوتلند
- دشت پنبه زیر کامبرین
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Rudberg, Sten (1967). "The cliff coast of Gotland and the rate of cliff retreat". Geografiska Annaler. 49 (2): 283–298. doi:10.2307/520895.