دستگاه بطنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
موقعیت بطن‌های مغز (قسمت پررنگ) در نمایش ۳ بعدی
بطن مغز
شِمای رابطه بطن‌ها به سطح مغز.
طرحی از قالب حفره‌های بطنی، دید از بالا.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینVentriculi cerebri
MeSHD002552
نورونیمز2497
FMA242787
لایه‌ها و مننژها

دستگاه بطنی مجموعه‌ای از چهار ساختار به هم مرتبط در مغز است که از مایع مغزی نخاعی پر شده و تا مجرای مرکزی طناب نخاعی ادامه می‌یابد.[۱] آستر و پوشش بطن‌ها متشکل از غشایی اپیتلیوم مانند به‌نام اپندیموسیت است.[۲] با بالا رفتن سن افراد، بطن مغز بزرگ‌تر و نورون‌ها از بین می‌روند.

ساختار[ویرایش]

درون مغز چهار بطن وجود دارد.

چند مجرا یا فورامن وظیفه ارتباط میان بطن‌ها را بعهده دارند. دو بطن راست و چپ از راه سوراخ میان‌بطنی یا مونرو به داخل بطن سوم مرتبط بوده و بطن‌های سوم و چهارم هم توسط مجرای سیلویوس Aqueduct of Sylvius به هم راه دارند.

نام از به
سوراخ میان‌بطنی (مُنرُو) بطن‌های طرفی بطن سوم
مجرای سیلویوس بطن سوم بطن چهارم
دیافراگم میانی (ماژِندی) بطن چهارم فضای ساب آراکنوئید از راه سیسترنا مگنا
دیافراگم کناری چپ و راست (لوفکا) بطن چهارم فضای ساب آراکنوئید از طریق انباره (سیسترن) سیاهرگ بزرگ مغزی

کارکردها[ویرایش]

جریان مایع مغزی نخاعی[ویرایش]

بطن‌ها با مایع مغزی نخاعی (CSF) پر شده اند و وظیفه مهیاسازی بستری مرطوب و محل اتکا و مرزی بین مغز و نخاع و محدوده‌های استخوانی آنها را بعهده دارند.

کانال بین بطن سوم و بطن چهارم بسیار کوچک است که بدان معنی است که می‌تواند به راحتی مسدود شده، باعث فشار بالا در بطن‌های جانبی گردد که یک علت شایع هیدروسفالی شناخته می‌شود.

حفاظت از مغز[ویرایش]

مغز و طناب نخاعی توسط مننژها، سه غشاء محافظ سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه نگهبانی و نگهداری می‌شوند. مایع مغزی نخاعی در جمجمه و ستون فقرات حفاظت بیشتر و بستری شناور را فراهم می‌کند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. National Institutes of Health (December 13, 2011). "Ventricles of the brain". nih.gov.
  2. Saladin, Kenneth S. (۲۰۰۷). Anatomy & Physiology. McGraw-Hill.
  3. Klein, S.B. , & Thorne, B.M. Biological Psychology. Worth Publishers: New York. 2007.