رویداد انقراض پرمین–تریاس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز r2.7.1) (ربات: افزودن ko:페름기-트라이아스기 멸종 |
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۳۲ میان‌ویکی |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{Link GA|zh}} |
{{Link GA|zh}} |
||
[[ar:انقراض العصر البرمي الترياسي]] |
|||
[[bg:Масово измиране Перм-Триас]] |
|||
[[ca:Extinció permiana]] |
|||
[[cs:Permské vymírání]] |
|||
[[da:Perm–Trias udslettelsen]] |
|||
[[de:Perm-Trias-Grenze]] |
|||
[[en:Permian–Triassic extinction event]] |
|||
[[es:Extinción masiva del Pérmico-Triásico]] |
|||
[[eu:Permo-Triasiar iraungipen masiboa]] |
|||
[[fi:Permikauden joukkotuho]] |
|||
[[fr:Extinction Permien-Trias]] |
|||
[[he:הכחדת פרם-טריאס]] |
|||
[[hu:Perm–triász kihalási esemény]] |
|||
[[is:Aldauðinn í lok Perm]] |
|||
[[it:Estinzione di massa del Permiano-Triassico]] |
|||
[[ja:P-T境界]] |
|||
[[ko:페름기-트라이아스기 멸종]] |
|||
[[lt:Permo-triaso masinis rūšių išnykimas]] |
|||
[[lv:Perma-triasa izmiršana]] |
|||
[[nl:Perm-Trias-massa-extinctie]] |
|||
[[nn:Perm-trias-utryddinga]] |
|||
[[pl:Wymieranie permskie]] |
|||
[[pt:Extinção do Permiano-Triássico]] |
|||
[[ru:Массовое пермское вымирание]] |
|||
[[simple:Permian–Triassic extinction event]] |
|||
[[sk:Veľké permské vymieranie]] |
|||
[[sl:Permsko-triasno izumrtje]] |
|||
[[sv:Perm–trias-utdöendet]] |
|||
[[tr:Permiyen-Triyas yok oluşu]] |
|||
[[uk:Масове пермське вимирання]] |
|||
[[vi:Sự kiện tuyệt chủng kỷ Permi-kỷ Trias]] |
|||
[[zh:二叠纪－三叠纪灭绝事件]] |
|||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۱۱
انقراض پرمیان بزرگترین انقراضی بود که در زمین رخ داده‌است که به آن به طور غیر رسمی «مرگ بزرگ» هم می‌گویند. این رویداد در ۲۵۱٫۴ میلیون سال پیش رخ دادکه تشکیل مرز بین دوره پرمین و تریاس زمین شناسی است. ۹۶٪ از تمام گونه‌های دریایی، ۷۰٪ از مهره داران زمینی منقرض شدند. این تنها انقراض شناخته شده حشرات است. از آنجایی که تنوع زیستی قابل توجه‌ای از موجودات از بین رفته بود مدت درازتری نسبت به سایر انقراض‌ها طول کشید تا حیات دوباره به زمین باز گردد.
محققان براین عقیده‌اند که ۱ تا ۳ فاز مجزا از انقراض در این عصر رخ داده‌است. چندین مکانیزم برای انقراض در این دوره پیشنهاد شده‌است. مرحله اولیه انقراض در اثر تغییرات تدریجی محیط زیستی بوده‌است در حالی که در مرحله بعد انقراض در اثر یک حادثه فاجعه بار صورت گرفته‌است
مکانیزم پیشنهادی برای حادثه فاجعه بار شامل این موارد است. آتشفشان‌ها و فوران‌های بازالتی (که آثار آن در سیبری و شمال چین موجود است.) که به مدت ۱ میلیون سال به طول انجامید به موجب این پدیده گازهای سمی همچون دی اکسید گوگرد در اتمسفر پخش شد که باعث کاهش نور دریافتی خورشید گردید و زمین وارد یک عصر یخبندان شد. سپس گاز دیگری به نام سولفید دی هیدروژن به خاطر کمبود اکسیژان که از فساد مواد آلی در دریاها تولید می‌شود در اتمسفر پخش شد که باعث خفگی اکثر موجودات گردید.
بعد از پایان فعالیتهای آتشفشانی گاز دی اکسید کربن در فضا پخش شد که باعث گرم شدن آنی زمین شد در این دوره حدود ۹۵٪ موجودات منقرض شدند و بعد از این دوره با انقراض اکثر موجودات خزندگان بودند که بیشترین تطبیق را یافتند که به حاکم بلامنازع دوره مزوزویک تبدیل شدند
آغاز زنده شدن دوباره زمین
اینکه چرا حدود پنج میلیون سال طول کشید تا زمین پس از مرگش در اثر این انقراض، زنده شود از پرسش‌های طولانی دانش‌مندان به شمار می‌رفت. این در حالی است که در سایر رخدادهای مشابه، این زنده شدن زمین حدود چندهزار سال بیشتر زمان نمی‌برد. پژوهشی انجام شده توسط تیم پژوهشی پل ویگنال (Paul Wignall)، دیرین‌شناس دانشگاه لیدز، نشان می‌دهد که گرمای زمین در آن هنگام، که باعث شده بود دمای سطحی دریاهای عصر مابعد پرمیان به ۴۰ درجه سانتیگراد برسد، مانع از این احیا می‌شد. این گرما حتا باعث نابودی حلزون‌های سخت‌جان و صدف‌های دوکفه‌ای شد. به نظر می‌رسد که اگر گیاهان استوا در آن هنگام وجود نداشتند و دی‌اکسید کربن هوا را نمی‌گرفتند تا از آن راه دمای جو اندکی پایین بیاید، زندگی هیچ گاه به زمین باز نمی‌گشت.[۱]
منابع
- ↑ کریستین دل‌آمور (۱ آبان ۱۳۹۱). «روزی که زمین، روی حیات را به خود ندید». مجله جغرافیای ملی. رادیو زمانه.