شورای اختصاصی (بریتانیا)

ریشه های شورای خصوصی به قرن سیزدهم میلادی باز می گردد، و شاهان به طور سنتی و بدون اعتنا به پارلمان، از طریق شورای خصوصی حکومت می کردند. اما با تغییرات بنیادین در سال ۱۶۸۸ و شکل گیری نظام پارلمانی در بریتانیا با این که نقش شورای خصوصی در امور روزمره حکومتی کاهش یافته است، تصمیمات مهم در خصوص مسائل استراتژیک و یا امنیت ملی از طریق این شورا، و خارج از نظام پارلمانی، انجام می گیرند. دستورات شورای خصوصی که می توانند جنبه های تقنینی، اجرایی و یا قضایی داشته باشند، در حکم قانون مصوب پارلمان هستند. قانونگذاری در خصوص مستعمرات هم یکی از اختیارات شورای خصوصی است. اعضای کنونی شورا بیش از ۴۰۰ نفر هستند که به طور مادام العمر توسط ملکه منسوب می شوند. از جمله اعضای شورای خصوصی، اعضای کابینه فعلی، اعضای کابینه های پیشین، گروهی از اعضای مجلس اعیان و رهبران کلیسای انگلستان هستند. با این حال جلسات شورا با حضور سه عضو در کنار ملکه رسمیت پیدا می کنند و لذا کافی است که حتی برای امور بسیار مهم، نخست وزیر و دو تن از یاران نزدیک او در کابینه، در حضور ملکه به یک تصمیم برسند. بدین ترتیب، با وجود شورای خصوصی، دست دولت عملا باز است که با انعطاف پذیری کامل، مقرراتی را که نمی توان به دلیل حساسیت موضوع به سادگی در جلسات علنی پارلمان مطرح کرد، در قالبی دیگر به عنوان دستوراتی که در حکم قانون است معرفی کند و به اجرا بگذارد.

منابع

Plant, D (2007). "The Council of State". British Civil Wars, Commonwealth and Protectorate, 1638–60. Retrieved 11 September 2008.