کنیه: تفاوت میان نسخهها
Alborzagros (بحث | مشارکتها) رده:نامهای عربی مردان افزوده شد با استفاده از وپ:ردهساز |
Alborzagros (بحث | مشارکتها) رده:نامها افزوده شد با استفاده از وپ:ردهساز |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده:نامهای خانوادگی عربزبانان]] |
[[رده:نامهای خانوادگی عربزبانان]] |
||
[[رده:نامهای عربی مردان]] |
[[رده:نامهای عربی مردان]] |
||
[[رده:نامها]] |
نسخهٔ ۹ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۵۴
کنیه نام یا عنوانی است غیر از اسم اصلی شخص که در فرهنگ عرب به جهت اسم نبردن شخص به اسم کوچکش برای شخص انتخاب میشود و نام بردن فرد به کنیه اش نوعی احترام محسوب میشود در ابتدای کنیه معمولاً اب، ام و یا ابن وجود دارد. کنیه در زبان عربی معمولا برای احترام و تکریم به کار میرود. کنیه بیشتر با کلمه «اب» یا «ام» و گاهی با کلمه ابن (پسر) و اخت (دختر) شروع میشود.
مثال
ابوالحسن و ام لیلا و ام کلثوم و ابن حاجب و بنت الکرم. مثلا اولین امام شیعه نامش علی و لقبش امیرالمؤمنین و کنیه اش ابوالحسن است. وقتی کنیه کسی مثلا ابوالفضل است معنایش این نیست که حتما فرزندی به نام فضل دارد و این فرد پدر اوست. هر چند معمولا چنین است، بلکه گاهی برای تفأل زدن و فال خیر کنیه ای بر کسی گذاشته می شود. مثلا فردی که کنیه اش ابوالفضل می باشد، از همان کودکی این کنیه را بر او می گذارند و فال خیر می زنند که خداوند فرزندی به نام فضل به او عطا نماید و یا صاحب فضل و احسان و کرم گردد.
ابوالحسن که کنیه علی بن ابی طالب است هر چند در روایات دستور به انتخاب کنیه برای کودک شده است و الزاما کنیه نباید بر اساس نام فرزند باشد به همین جهت کنیه علی بن موسی الرضا ابا الحسن بوده در حالی که وی تنها فرزندشان جواد بوده است، لقب بر اساس اوصاف بارز شخص انتخاب و گذارده می شود، مانند امین و صادق، و تفاوت ان با کنیه در پیشوند اب و ام و یا ابن است که در ابتدای کنیه وجود دارد، کنیه ها معمولا از سوی خود شخص برای فرزندانشان انتخاب می شده است و در روایتی آمده است ما فرزندانمان را در کودکی برایشان کنیه انتخاب می کنیم لکن القاب انها بیشتر اوقات از سوی دیگران براساس اوصاف آنان گذارده می شده است. همچنین امین برای محمد و یا سجاد برای امام چهارم شیعیان.