دانشگاه علوم پزشکی دزفول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|کارمندان = |
|کارمندان = |
||
|هیأت علمی = |
|هیأت علمی = |
||
|دانشجویان = |
|دانشجویان = |
||
|کاردانی = |
|کاردانی = |
||
|کارشناسی = |
|کارشناسی = |
||
|کارشناسی ارشد = |
|کارشناسی ارشد = |
||
|دکترا = |
|دکترا = |
||
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۵۱
| نوع | دولتی |
|---|---|
| بنیانگذاری شده | ۱۳۸۷ |
| وابستگی | وزارت بهداشت |
| رئیس | آقای صائمی |
| موقعیت | دزفول |
شکل‌گیری دانشکده
از حدود ۴۰ سال پیش، طرح و برنامه ایجاد دانشکده علوم پزشکی دزفول در زمین‌های بیمارستان بزرگ دزفول این شهر داده شده بود، اما به دلیل برخی مشکلات، با وجود ساختن بیمارستان، هیچگونه اقدامی برای ایجاد این دانشکده صورت نگرفت.
در سال ۱۳۷۲ از طریق کنکور سراسری تعدادی دانشجو برای دانشگاه دزفول پذیرش شد اما به دلیل وجود نداشتن مکان آموزشی، هیچ گونه اقدامی صورت نگرفت و از سال بعد، سهمیه این دانشکده در کنکور لغو شد.
در سال 86 به همت مسئولان شهرستان، دانشکده فوریت‌های پزشکی با پذیرش ۵۰ دانشجو در مقطع کاردانی بدون کنکور و با نام دانشکده فوریت های پزشکی فعالیت خود را آغاز کرد.
با پيگيري‌هاي به عمل آمده درسال 87، موفق به گرفتن مجوز دانشكده علوم پزشكي به صورت يك واحد مستقل آموزشي، پژوهشي و درماني شديم و 30 نفر از طريق كنكور براي رشته‌هاي كارشناسي علوم آزمايشگاهي، پرستاري و هوشبري در اين دانشگاه پذيرفته شدند. [۱]
این دانشکده باید شهرستان‌های شمال خوزستان از جمله دزفول، اندیمشک، شوش، شوشتر و گتوند را زیر پوشش قرار دهد.
معاون اجرایی دانشکده امیدوار است تا با پیگیری‌های انجام شده تا دو سال آینده قادر به پذیرش دانشجو در مقطع دکترا در این دانشکده باشند.[۲]
رشته‌ها
- پرستاری - ۲۰ نفر
- علوم آزمایشگاهی - ۱۷ نفر
- هوشبری - ۱۷ نفر
- كارداني نيمه متمركز فوريت‌های پزشكی - 30 نفر مرد[۳]
فضای دانشگاهی
دانشکدهٔ علوم پزشکی دزفول در مساحت ۱۵ هزار متر مربع و با اعتبار ۲ میلیارد تومان توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ساخته شد. این دانشکده دارای بخش‌های مجتمع خوابگاهی، آزمایشگاه، سالن غذاخوری و ساختمان آموزشی می‌باشد
پانویس
- ↑ دانشكده فوريت‌هاي پزشكي دزفول به دانشكده علوم پزشكي تبديل شد
- ↑ دانشكده فوريت‌هاي پزشكي دزفول به دانشكده علوم پزشكي تبديل شد
- ↑ دفترچه راهنمای شماره دو سازمان سنجش سال 89