عطاملک جوینی: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
:''برای دیگر کاربردها، [[جوینی]] را ببینید.'' |
|||
'''علاءالدین ابوالمنظر عطاملک بن بهاءالدین محمد جوینی''' (۶۸۱-۶۲۳ هـ ق) مورخ و ادیب ایرانی قرن هفتم قمری است. از آثار او [[جهانگشای جوینی]] و رسالهٔ تسلیةالاخوان است.<ref>مدرس رضوی، محمدتقی، احوال و آثار خواجه نصیر طوسی، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۴. (صص ۱۵۲-۱۵۰)</ref> |
'''علاءالدین ابوالمنظر عطاملک بن بهاءالدین محمد جوینی''' (۶۸۱-۶۲۳ هـ ق) مورخ و ادیب ایرانی قرن هفتم قمری است. از آثار او [[جهانگشای جوینی]] و رسالهٔ تسلیةالاخوان است.<ref>مدرس رضوی، محمدتقی، احوال و آثار خواجه نصیر طوسی، بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۴. (صص ۱۵۲-۱۵۰)</ref> |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۰۴
- برای دیگر کاربردها، جوینی را ببینید.
علاءالدین ابوالمنظر عطاملک بن بهاءالدین محمد جوینی (۶۸۱-۶۲۳ هـ ق) مورخ و ادیب ایرانی قرن هفتم قمری است. از آثار او جهانگشای جوینی و رسالهٔ تسلیةالاخوان است.[۱]
زندگی
او از جمله صاحب دیوانان جوینی است که در قرنهای پنجم، ششم و هفتم هجری قمری همواره متصدی مشاغل بزرگ و دولتی بودند. عطاملک از جوانی وارد کارهای دیوانی شد و به خدمت امیر ارغون حکمران خراسان پیوست و دوبار به همراه وی به مغولستان سفر کرد . در این سفرها با احوال مغولان آشنایی پیدا کرد. در سال ۶۵۴هـ ق که هلاکوخان مغول به خراسان آمد عطاملک به وی پیوست و در جنگهای وی با اسماعیلیان الموت و خلیفه عباسی در بغداد همراه او بود.
درگذشت
پس از مرگ هلاکوخان و به سعایت مجدالملک یزدی مدتی گرفتار گردید؛ چون آزاد گشت در شب شنبه ۴ ذیحجه ۶۸۱ قمری (۲۲ اسفند ۶۶۱) در اران درگذشت. پیکر او را به تبریز برده و در مقبره چرنداب به خاک سپردند. صدرالدین علی طوسی در اینباره سروده است:
آصف عهد علا حق و دین زبدهٔ کون | کرد بدرود جهان را چو سر آمدش زمان | |
در شب شنبه چهارم ز مه ذیحجه | سال بر ششصد و هشتاد و یکی در اران |