بازی ویدئویی نقش‌آفرینی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۱، ساعت ۰۹:۲۵

نقش آفرینی سبکی از بازی های رایانه ای است که ریشه در بازی های تخته ای و نوشتاری قدیمی مانند اژدها ها و سیاهچاله ها دارد^[۱]. بازیکن در این بازی ها یک یا چند شخصیت را در جریان ماموریت های مختلف هدایت میکند. در این بازی ها معمولا داستان بسیار قوی بوده و علاوه بر خط داستانی اصلی شامل ماجراهای فرعی متعدد میشود.

ویژگی ها

شخصیت یا شخصیت های بازی در طول ماجرا قوی تر شده و میتوانند توانایی های مختلف را بدست آورند^[۲]. وظیفه بازیکن هدایت شخصیت ها و تقویت آنها به نحوی است که بتوانند از پس انجام ماموریت ها برآیند. شخصیت ها از کلاس های مختلف (مبارز، جادوگر، شوالیه، دزد، تیر انداز و غیره) بوده و معمولا کلاس آنها در ابتدای بازی توسط بازیکن انتخاب میشود.

داستان و فضا

پرونده:FFVIIsephirothkillsaeris.png

صحنه کشته شدن اریس توسط سفیروث در فاینال فانتزی 7 به عنوان یکی از به یاد ماندنی ترین صحنه های تاریخ بازی های ویدیویی شناخته میشود.

معمولا بازی های نقش آفرینی در محیط فانتزی و در دنیایی دیگر رخ میدهند^[۳]. داستان ها چند لایه و غیر خطی هستند و اطلاعات مختلف درمورد شخصیت ها و ماجرا ها به تدریج آشکار میشوند. برای مثال فاینال فانتزی 7 دارای چنان داستان پیچیده ای است که با یک بار تمام کردن بازی تمام جزئیاتش آشکار نمیشود. به دلیل وجود جزئیات بالا در داستان صداگذاری شخصیت ها در ابتدا چندان مرسوم نبود. اما امروزه به لطف پیشرفت تکنولوژی این امر میسر شده. از جمله بازی هایی که به خاطر ابداعات در زمینه صدا گزاری مشهورند میتوان به فاینال فانتزی 10 و الدر اسکورولز ۴: آبلیویئن اشاره کرد.

گیم پلی بازی های نقش آفرینی به دو دسته اصلی نقش آفرینی غربی و نقش آفرینی ژاپنی تقسیم میشوند^[۴]. اساس بازی های ژاپنی بر مبارزات نوبتی با تکیه بر توانایی های دو مبارز و البته نقش عامل شانس است. معمولا نتیجه مبارزات در اینگونه بازی ها از قبل مشخص است. این سبک نزدیکی بیشتری به بازی های تخته ای قدیمی دارد. در بازی های غربی قدیمی از سیستم اشاره و کلیک برای هدایت شخصیت استفاده میشد. امروزه این سیستم به حالت اکشن اول شخص و یا سوم شخص تغییر پیدا کرده است. بازی های غربی بار تکنیکی بیشتری دارند و بازیکن در هدایت شخصیت و مبارزات دارای اختیار بیشتری است.

پانویس

↑ Adams, Rollings 2003, p. 347
↑ Rollings, Andrew; Ernest Adams (2006). Fundamentals of Game Design. Prentice Hall. http://wps.prenhall.com/bp_gamedev_1/54/14053/3597646.cw/index.html.
↑ Adams, Rollings 2003, p. 351
↑ Turner, Benjamin; Nutt, Christian (2003-07-29), Spy/Counterspy Case File 07: RPGs - East vs. West, GameSpy, http://www.gamespy.com/articles/489/489047p1.html, retrieved 2006-08-14

منابع

Adams, Ernest; Rollings, Andrew (2003). Andrew Rollings and Ernest Adams on game design. New Riders Publishing. ISBN 1592730019.

[1] Adams, Rollings 2003, p. 347

[2] Rollings, Andrew; Ernest Adams (2006). Fundamentals of Game Design. Prentice Hall. http://wps.prenhall.com/bp_gamedev_1/54/14053/3597646.cw/index.html.

[3] Adams, Rollings 2003, p. 351

[4] Turner, Benjamin; Nutt, Christian (2003-07-29), Spy/Counterspy Case File 07: RPGs - East vs. West, GameSpy, http://www.gamespy.com/articles/489/489047p1.html, retrieved 2006-08-14

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 [[گیم پلی]]
 بازی های نقش آفرینی به دو دسته اصلی نقش آفرینی غربی و نقش آفرینی ژاپنی تقسیم میشوند<ref>Turner, Benjamin; Nutt, Christian (2003-07-29), Spy/Counterspy Case File 07: RPGs - East vs. West, GameSpy, http://www.gamespy.com/articles/489/489047p1.html, retrieved 2006-08-14</ref>. اساس بازی های ژاپنی بر مبارزات نوبتی با تکیه بر توانایی های دو مبارز و البته نقش عامل شانس است. معمولا نتیجه مبارزات در اینگونه بازی ها از قبل مشخص است. این سبک نزدیکی بیشتری به بازی های تخته ای قدیمی دارد. در بازی های غربی قدیمی از سیستم اشاره و کلیک برای هدایت شخصیت استفاده میشد. امروزه این سیستم به حالت اکشن اول شخص و یا سوم شخص تغییر پیدا کرده است. بازی های غربی بار تکنیکی بیشتری دارند و بازیکن در هدایت شخصیت و مبارزات دارای اختیار بیشتری است.
-{{پانویس}}
+==پانویس==
 {{reflist}}