قادریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mehdi.bazmeh (بحث | مشارکت‌ها)
E235 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


{{اسلام-خرد}}
{{اسلام-خرد}}

[[ar:الطريقة القادرية]]
[[ca:Qadiriyya]]
[[de:Qadiriyya]]
[[en:Qadiriyya]]
[[fr:Qadiriyya]]
[[id:Qodiriyah]]
[[it:Qadiriyya]]
[[he:קאדריה]]
[[arz:القادريه]]
[[ru:Кадырия]]
[[te:ఖాదరియా]]
[[tr:Kadirilik]]
[[ur:قادریہ]]

نسخهٔ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۱۰، ساعت ۱۰:۵۹

قادریه از جمله طریقت‌های تصوف است. قادریان از پیروان شیخ عبدالقادر گیلانی(تولد ۵۶۲ ق)، ملقب به قطب الاعظم، هستند.

تاریخچه

مؤسس سسلسه قادریه، عبدالقادر گیلانی (قرن ششم) است که در بغداد مدفون است.

باورها و اعتقادات

پیروان این مکتب به وحدت وجودی معتقد هستند و به محبت و خدمت شهرت دارند. اگر چه در اصل از بین حنابله برخاسته‌اند، تا حدود زیادی اهل تسامح و مساحمه بودند. در این طریقت به حفظ سنت و شعائر تأکید می‌شود. بخش اعظم پیروان طریقت‌های صوفیه در بالکان با توجه به عدم بهره مندی از منابع اصیل اسلامی و شیوخ واقعی در بسیاری از موارد به انحراف کشیده شده‌اند.

در کشورهای مختلف

در ایران

طریقت علیه قادریه کسنزانی

در افغانستان

این فرقه در قرن شانزدهم میلادی در هند مستقر شد و در همان جا برخی از پشتون‌ها را به سوی خود جذب نمود. در میان قبایل پشتون، فرقه قادریه پیروان بسیاری دارد که رهبری آن به دست خاندان گیلانی است. حضرت نقیب صاحب، پدر سید احمد گیلانی، در دهه دوم قرن نوزدهم میلادی در حومه جلال آباد در شرق افغانستان رهبری این فرقه را بر عهده داشت که پس از او رهبری به فرزندش (احمد گیلانی) رسید. ایشان نیز در کنار رهبری فرقه قادریه به کارهای سیاسی و تأسیس حزب محاذ ملی افغانستان پرداخت که این حزب در کنار سایر تنظیم‌های جهادی در جنگ علیه روسها نقش فعالی داشت. خاندان گیلانی از اقوام سببی محمد ظاهر شاه می‌باشند.

در پاکستان

در هند

در ترکیه

در ترکیهٔ عثمانی پیروان زیادی داشته است.

جستارهای وابسته

منابع