امردادگان

جَشن اَمُردادگان جشنی در روز امرداد از ماه امرداد یا مرداد، هفتمین روز این ماه در گاهشماری‌های ایرانی است.

این نام در اوستا: اَمِرِتاتَه، در پهلوی: امرداد و در فارسی: مرداد است که به معنای جاودانگی و بی مرگی است.

در گذشته در این روز جشنی با آیین‌های خاص برگزار می‌شده‌است که اطلاعاتی از آن در دست نیست و امروزه فراموش شده‌است.

امرداد/ مرداد فرشته جاودانگی و بی مرگی است، در عالم جسمانی نگهبانی از نباتات و روییدنی‌ها با اوست.

تلفظ این نام به هر دو شکل امرداد و مرداد درست است اما در متون ادبیات فارسی و از جمله در آثار فردوسی و بیرونی به شکل مرداد آمده‌است.

منابع

فردوسی، ابوالقاسم. شاهنامه، تصحیح جلال خالقی مطلق، داستان بهرام گور.

بیرونی، ابوریحان. آثارالباقیه، ترجمه اکبر داناسرشت، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۶.