زغال فشرده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''زغال فشرده''' یا '''زغال قالبی'''، رایج‌ترین نوع [[بریکت]] سوختی است که با گرد [[زغال]] چوب ساخته می‌شود .
'''زغال فشرده''' یا '''زغال قالبی'''، رایج‌ترین نوع [[بریکت]] سوختی است که با گرد [[زغال]] چوب ساخته می‌شود .


برای ساختن این ماده، زغال چوب را آسیاب می‌کنند و گرد به دست آمده را با گونه‌ای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنی‌های دیگر درهم می‌آمی‌زند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکل‌های گوناگون (معمولا چهارگوش یا استوانه‌ای یا تخم مرغی) قالب گیری می‌کنند. درازا و پهنای این بریکت‌ها معمولاً بین ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر است .
برای ساختن این ماده، دو روش وجود دارد یکی با استفاده از خرده زغال چوب که ان را اسیاب کرده و گرد به دست آمده را با گونه‌ای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنی‌های دیگر درهم می‌آمی‌زند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکل‌های گوناگون (معمولا چهارگوش یا استوانه‌ای یا تخم مرغی) قالب گیری می‌کنند.در روش دوم فقط از الیاف طبیعی مخصوصا خاک اره استفاده شده و خاک اره نباید حاصل از چوبهای صنعتی مانند نئوپان باشد و انها را توسط اسیاب خرد کرده و سپس خشک کرده و توسط دستگاههای فشار بالا به هم پرس کرده و بعد از این مرحله برای عملیات کربونیزاسیون انها را وارد کوره کرده که بسته به نوع کوره(صنعتی و سنتی) وجنس الیاف بکار برده شده (خاک اره؛پوست کردو؛ و غیره)12 تا 48 ساعت حرارت میدهند وسپس از کوره خارج کرده و داخل یک محفظه بسته قرار میدهند و بعد 48 ساعت زغال حاصل می شود که این نوع زغال در تمامی کشورهای صنعتی به علت الایندگی کمتر و حفاظت از منابع طبیعی جایگزین سوخت ها حتی زغال سنگ شده است.

افزودنی‌هایی که ممکن است برای ساخت زغال فشرده به کار رود شامل [[آهک]]، [[گرد زغال]]، [[بوره]]، نیترات سدیم ( [[کاتالیزور]] )، [[پارافین]] و [[خاک اره]] است.

== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۲

قالب‌های زغال فشرده

زغال فشرده یا زغال قالبی، رایج‌ترین نوع بریکت سوختی است که با گرد زغال چوب ساخته می‌شود .

برای ساختن این ماده، دو روش وجود دارد یکی با استفاده از خرده زغال چوب که ان را اسیاب کرده و گرد به دست آمده را با گونه‌ای چسب که معمولاچسب طبیعی است به همراه برخی افزودنی‌های دیگر درهم می‌آمی‌زند، سپس مخلوط به دست آمده را تحت فشار و گرما قرار داده و به شکل‌های گوناگون (معمولا چهارگوش یا استوانه‌ای یا تخم مرغی) قالب گیری می‌کنند.در روش دوم فقط از الیاف طبیعی مخصوصا خاک اره استفاده شده و خاک اره نباید حاصل از چوبهای صنعتی مانند نئوپان باشد و انها را توسط اسیاب خرد کرده و سپس خشک کرده و توسط دستگاههای فشار بالا به هم پرس کرده و بعد از این مرحله برای عملیات کربونیزاسیون انها را وارد کوره کرده که بسته به نوع کوره(صنعتی و سنتی) وجنس الیاف بکار برده شده (خاک اره؛پوست کردو؛ و غیره)12 تا 48 ساعت حرارت میدهند وسپس از کوره خارج کرده و داخل یک محفظه بسته قرار میدهند و بعد 48 ساعت زغال حاصل می شود که این نوع زغال در تمامی کشورهای صنعتی به علت الایندگی کمتر و حفاظت از منابع طبیعی جایگزین سوخت ها حتی زغال سنگ شده است.

منابع

  • «ویکی‌پدیای انگلیسی». دریافت‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۱.
  • فرهنگ بزرگ مواد . نوشته مهندس پرویز فرهنگ، چاپ اول ، ۱۳۷۹، انتشارات سپیده سحر