حقوق بین‌الملل عرفی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحهٔ جدید: '''حقوق بین‌الملل عرفی''' به آن دست از ضوابط رفتاری تابعانحقوق بین‌الملل گفته می‌شود که از [[عر... |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حقوق بین‌الملل عرفی''' به آن دست از ضوابط رفتاری تابعان[[ حقوق بین‌الملل]] گفته می‌شود که از [[عرف]] نشأت گرفته‌اند و به منزله یک رویه عمومی به عنوان [[قانون]] پذیرفته شده‌اند. عرف بین‌المللی به عمراه معاهدات و اصول حقوقی کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی [[دیوان بین‌المللی دادگستری]] برای حل و فصل اختلافات است.<ref>ماده ۳۸ اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری</ref> |
'''حقوق بین‌الملل عرفی''' به آن دست از ضوابط رفتاری تابعان[[ حقوق بین‌الملل]] گفته می‌شود که از [[عرف]] نشأت گرفته‌اند و به منزله یک رویه عمومی به عنوان [[قانون]] پذیرفته شده‌اند. عرف بین‌المللی به عمراه معاهدات و اصول حقوقی کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی [[دیوان بین‌المللی دادگستری]] برای حل و فصل اختلافات است.<ref>ماده ۳۸ اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری</ref> |
||
برخلاف نظام‌های پیشرفته [[حقوق داخلی]] که در آن‌ها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بی‌اهمیت شمرده می‌شود، در عرصه بین‌المللی حداقل تاکنون عرف یک منبع پویا بوده است و نقش برجسته ای در تدوین و شکل‌گیری حقوق بین‌الملل ایفا کرده‌است.<ref>ربکا |
برخلاف نظام‌های پیشرفته [[حقوق داخلی]] که در آن‌ها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بی‌اهمیت شمرده می‌شود، در عرصه بین‌المللی حداقل تاکنون عرف یک منبع پویا بوده است و نقش برجسته ای در تدوین و شکل‌گیری حقوق بین‌الملل ایفا کرده‌است.<ref>ربکا والاس، ص ۱۰</ref> |
||
== پانویس‌ها == |
== پانویس‌ها == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
* |
*ربکا والاس. ''«حقوق بین‌الملل»''، سید قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8 |
||
[[رده:حقوق بین‌الملل]] |
[[رده:حقوق بین‌الملل]] |
||
نسخهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۵:۲۰
حقوق بین‌الملل عرفی به آن دست از ضوابط رفتاری تابعانحقوق بین‌الملل گفته می‌شود که از عرف نشأت گرفته‌اند و به منزله یک رویه عمومی به عنوان قانون پذیرفته شده‌اند. عرف بین‌المللی به عمراه معاهدات و اصول حقوقی کشورهای متمدن یکی از منابع اصلی دیوان بین‌المللی دادگستری برای حل و فصل اختلافات است.[۱]
برخلاف نظام‌های پیشرفته حقوق داخلی که در آن‌ها عرف عنصری مزاحم و نسبتا بی‌اهمیت شمرده می‌شود، در عرصه بین‌المللی حداقل تاکنون عرف یک منبع پویا بوده است و نقش برجسته ای در تدوین و شکل‌گیری حقوق بین‌الملل ایفا کرده‌است.[۲]
پانویس‌ها
منابع
- ربکا والاس. «حقوق بین‌الملل»، سید قاسم زمانی و مهناز بهراملو، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوق، اول ۱۳۸۲، ۴۲۱ صفحه. ISBN 946-92463-9-8