شادلو

'ایل کرد شادلو'یکی از ایلات بزرگ کرد است که همزمان با چمش گزک از جنوب قفقاز به آذربایجان و از آنجا به خوار ورامین و بعد به خراسان انتقال یافته است. مرکز اولیه آنها در قفقاز شهرهای دوین و چخور سعد و بوجنگرد و گنجه ایروان و قره باغ بوده که امروزه شهرستان وسیع بجنورد خراسان است که حدود چهار صدو پنجاه روستا را در بر می‌گیرد. کسروی اشاره می‌کند که کردهای شادی تیره‌ای از ایل بزرگ کردان روادی هستند. به گفته ابن اثیر در قرنهای قبل ازاسلام ایلی از کردان به نام روادی در ارمنستان درنزدیکی‌های دوین نشیمن داشتند که یکی از بهترین تیره کردان بودند. شدادیان نیز تیره‌ای از این ایل بودند به همین جهت آنها را روادی خوانده‌اند. به نوشته ابن خلکان کردان روادی در بیرون شهر دوین پایتخت کهنه ارمنستان نشیمن داشتند شدادیان را هم باید گفت از آنجا برخاسته‌اند.

معروف‌ترین شهریاران خاندان شدادی فضلون نخستین پسر محمد است که چهل هشت سال حکومت راند جنگهای بسیار با ارمنیان و گرجیان و دیگران کرد و بر ارمنستان دست یافته سیصد هزار درم باج بر ارمنستان گذاشت. ایل شادی ایوبی روادی همذانی و شدادی همگی در اصل یکی بوده‌اند و به مرور زمان تیره تیره شده و هر تیره به نام یکی از بزرگان آن خاندان منسوب شده است. چنان‌که یک دسته از آنان که تحت فرمان شادی بن مروان کوتوال قلعه تکریت بودند و بعد به سوریه و مصر رفته و سلسله ایوبی را تشکیل دادند.

منابع

• خراسان شمالی، دکتر یوسف متولی حقیقی، ص ۱۳۷.
• سفرنامه فریزر، نوشته جمیز بیلی فریزر، ص ۳۹۲.
• سفرنامه‌های سهام الدوله بجنوردی، به کوشش قدرت الله روشنی زعفرانلو، ص ۱.
• سلطان صلاح الدین ایوبی، ژنه و یو شول، ترجمه دکتر عباس آگاهی، ص ۱۳.
• شرح سفری به ایالت خراسان، کلنل سی. ام. مگ گرگر، ترجمه اسدالله توکلی طبسی، جلد دوم، صص ۹۹–۱۰۱
• شرح حال رجال ایران، مهدی بامداد، جلد اول، صص ۱۵–۲۴۸
• مجموعه اسناد و مدارک فرخ امین الدوله، کریم اصفحانیان، قدرت الله روشنی، ص ۲۳۹.
• نادر صاحبقران، کلیم‌الله توحدی، ص ۹۳۶