ریچیوتو کانودو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۸.۸): + رده:منتقدان فیلم اهل ایتالیا |
|||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== فهرست منابع == |
== فهرست منابع == |
||
* استیونسون، رالف و ژ.ر دبری، هنر سینما، انتشارات امیر کبیر، چاپ سوم ۱۳۸۳ صص ۹۹-۱۰۰ |
* استیونسون، رالف و ژ. ر دبری، هنر سینما، انتشارات امیر کبیر، چاپ سوم ۱۳۸۳ صص ۹۹-۱۰۰ |
||
* [//fr.wikipedia.org/wiki/Ricciotto_Canudo ویکیپدیای فرانسوی] |
* [//fr.wikipedia.org/wiki/Ricciotto_Canudo ویکیپدیای فرانسوی] |
||
* [//en.wikipedia.org/wiki/Ricciotto_Canudo ویکیپدیای انگلیسی] |
* [//en.wikipedia.org/wiki/Ricciotto_Canudo ویکیپدیای انگلیسی] |
||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۱۱
ریچیوتو کانودو (به ایتالیایی: Ricciotto Canudo) (۲ ژانویه ۱۹۷۹-۱۰ نوامبر ۱۹۲۳) نویسنده، شاعر، فیلسوف، نظریهپرداز سینما، موسیقیشناس و نقاد ادبی ایتالیایی بود. عمده شهرت او به سبب ارائهٔ نظریه هنر هفتم در باب سینما است.[۱]
نظریات سینمایی
کانودو سینما را آمیختهای از سه هنر زمانی و سه هنر مکانی میدانست. سه هنر مکانی نقاشی، مجسمهسازی و رقص بودند و سه هنر زمانی موسیقی، تئاتر و ادبیات بودند. از این نظر کانودو سینما را هنر مستقل نمیدانست بلکه آنرا هنری ترکیبی میدانست. او به سینما عنوان هنر هفتم را داد. البته نظر کانودو در مورد عدم استقلال سینما بعدها توسط بسیاری از منتقدین، نقد شد و برخی تئوریسینها این نظریه را نپذیرفتند.[۲]
رمانها
- شهر بدون رهبر (۱۹۱۰)
- آزاد، خاطرات یک پزشک دیوانگان (۱۹۱۱)
- مهاجرت (بیتا)
رسالههای مهم
- بیانیهٔ هنر ششم (۱۹۱۱)
- موسیقی به عنوان مذهب آینده (۱۹۱۳)
- کارخانهٔ رؤیاسازی (۱۹۲۴)[۳]
پانویس
فهرست منابع
- استیونسون، رالف و ژ. ر دبری، هنر سینما، انتشارات امیر کبیر، چاپ سوم ۱۳۸۳ صص ۹۹-۱۰۰
- ویکیپدیای فرانسوی
- ویکیپدیای انگلیسی