جناح اعتدال‌گرایان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hamedvahid (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ادغام|اعتدالگرایی در ایران}} |
{{ادغام|اعتدالگرایی در ایران}} |
||
'''اعتدالگرایی''' گرایش سیاسی نوپایی در تاریخ سیاسی ایران است که سعی دارد شکاف بین اصول‌گرایان ایران و اصلاح‌طلبان ایران را برطرف نماید. این گرایش که در [[دولت خاتمی|دوران اصلاحات]] با هسته‌ای متشکل از سیاستمدارانی همچون حسن روحانی، محمدباقر نوبخت، [[محمود واعظی]] و علی یونسی شکل گرفت، سعی در ایجاد ایدئولوژی «محافظه‌کار میانه رو» که بتواند حد اعتدال بین اندیشه‌های سیاسی با گرایش‌های اقتصادی را برقرار نماید. این تفکر بعد از [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۴)]] در [[مرکز تحقیقات استراتژیک]] [[مجمع تشخیص مصلحت نظام]]، تفکر غالب شود. دیدگاه‌های این طیف مورد انتقاد [[محمود احمدی‌نژاد]]، رئیس جمهور وقت قرار گرفت و به دلیل اظهارنظرهای اعتدال‌گرایان مرکز تحقیقات در خصوص [[پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری دهم ایران|حوادث بعد از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸]]، احمدی‌نژاد دستور به کاهش بودجه این سازمان در [[مجلس شورای اسلامی]] داد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی=Detsch |نام=Andrew |عنوان=The “Brain Trust” Behind Iran’s New President |نشانی=http://thediplomat.com/2013/08/03/the-brain-trust-behind-irans-new-president/ |بازبینی=8 August 2013 |تاریخ=3 August 2013 |ناشر=[[دیپلمات (وب‌گاه)|The Diplomat]] |کد زبان=en }}</ref> |
'''اعتدالگرایی''' گرایش سیاسی نوپایی در تاریخ سیاسی ایران است که سعی دارد شکاف بین اصول‌گرایان ایران و اصلاح‌طلبان ایران را برطرف نماید. این گرایش که در [[دولت خاتمی|دوران اصلاحات]] با هسته‌ای متشکل از سیاستمدارانی همچون حسن روحانی، محمدباقر نوبخت، [[محمود واعظی]] و علی یونسی شکل گرفت، سعی در ایجاد ایدئولوژی «محافظه‌کار میانه رو» که بتواند حد اعتدال بین اندیشه‌های سیاسی با گرایش‌های اقتصادی را برقرار نماید. این تفکر بعد از [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۴)]] در [[مرکز تحقیقات استراتژیک]] [[مجمع تشخیص مصلحت نظام]]، تفکر غالب شود. دیدگاه‌های این طیف مورد انتقاد [[محمود احمدی‌نژاد]]، رئیس جمهور وقت قرار گرفت و به دلیل اظهارنظرهای اعتدال‌گرایان مرکز تحقیقات در خصوص [[پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری دهم ایران|حوادث بعد از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸]]، احمدی‌نژاد دستور به کاهش بودجه این سازمان در [[مجلس شورای اسلامی]] داد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی=Detsch |نام=Andrew |عنوان=The “Brain Trust” Behind Iran’s New President |نشانی=http://thediplomat.com/2013/08/03/the-brain-trust-behind-irans-new-president/ |بازبینی=8 August 2013 |تاریخ=3 August 2013 |ناشر=[[دیپلمات (وب‌گاه)|The Diplomat]] |کد زبان=en }}</ref> |
||
==تعاریف== |
|||
[[عماد افروغ]] اعتدالگرایی را یک خرد جمعی توصیف می‌کند که در آن تمام ظرفیت‌های مدنی یک کشور امکان حضور داشته باشند. افروغ معتقد است به کارگیری روش اعتدالی به صورت انفرادی ممکن نیست. برای پیاده‌سازی اعتدال در جامعه، باید تمام جامعه بستری برای پذیرش اعتدال‌گرایان باشد و نه صرفاً قشری خاص.<ref>[http://www.etemaad.ir/Released/92-05-14/215.htm غاز دولت اعتدال و چند پيشنهاد] ''روزنامه اعتماد''</ref> |
|||
در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲) حسن روحانی، نامزد نماینده این گرایش، با شعار «دولت تدبیر و امید» موفق شد پیروز انتخابات ایران شود و [[دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران|دولت یازدهم ایران]] را تشکیل داد. |
در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲) حسن روحانی، نامزد نماینده این گرایش، با شعار «دولت تدبیر و امید» موفق شد پیروز انتخابات ایران شود و [[دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران|دولت یازدهم ایران]] را تشکیل داد. |
||
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۲۰:۰۸
 |
اعتدالگرایی گرایش سیاسی نوپایی در تاریخ سیاسی ایران است که سعی دارد شکاف بین اصول‌گرایان ایران و اصلاح‌طلبان ایران را برطرف نماید. این گرایش که در دوران اصلاحات با هسته‌ای متشکل از سیاستمدارانی همچون حسن روحانی، محمدباقر نوبخت، محمود واعظی و علی یونسی شکل گرفت، سعی در ایجاد ایدئولوژی «محافظه‌کار میانه رو» که بتواند حد اعتدال بین اندیشه‌های سیاسی با گرایش‌های اقتصادی را برقرار نماید. این تفکر بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۴) در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، تفکر غالب شود. دیدگاه‌های این طیف مورد انتقاد محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت قرار گرفت و به دلیل اظهارنظرهای اعتدال‌گرایان مرکز تحقیقات در خصوص حوادث بعد از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸، احمدی‌نژاد دستور به کاهش بودجه این سازمان در مجلس شورای اسلامی داد.[۱]
تعاریف
عماد افروغ اعتدالگرایی را یک خرد جمعی توصیف می‌کند که در آن تمام ظرفیت‌های مدنی یک کشور امکان حضور داشته باشند. افروغ معتقد است به کارگیری روش اعتدالی به صورت انفرادی ممکن نیست. برای پیاده‌سازی اعتدال در جامعه، باید تمام جامعه بستری برای پذیرش اعتدال‌گرایان باشد و نه صرفاً قشری خاص.[۲]
در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲) حسن روحانی، نامزد نماینده این گرایش، با شعار «دولت تدبیر و امید» موفق شد پیروز انتخابات ایران شود و دولت یازدهم ایران را تشکیل داد.
منابع
- ↑ Detsch, Andrew (3 August 2013). "The "Brain Trust" Behind Iran's New President" (به انگلیسی). The Diplomat. Retrieved 8 August 2013.
- ↑ غاز دولت اعتدال و چند پيشنهاد روزنامه اعتماد