ویزای EB-2

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ویزای EB-2 دسته‌بندی اولویت دوم برای مهاجرت و اقامت دائم بر مبنای اشتغال در ایالات متحده آمریکا است. این ویزا به واسطه قانون مهاجرت سال ۱۹۹۰ ایجاد شده‌است.این گروه شامل «اعضای حرفه‌های دارای مدرک تحصیلی پیشرفته یا معادل آن» و «افرادی است که به دلیل توانایی استثنایی در علوم، هنرها یا تجارت به طور چشمگیری به اقتصاد ملی، منافع فرهنگی یا آموزشی ایالات متحده سود می‌رسانند» [۱]

اکثریت متقاضیان این ویزا بر خلاف ویزای EB-1 می‌بایست دارای پیشنهاد از کارفرما باشند.[۲]

معیارها[ویرایش]

سه زیر مجموعه EB-2 وجود دارد:[۳][۴]

  • مدارک پیشرفته: مدرک کارشناسی ارشد به بالا
  • توانایی خاص در هنر، علم و تجارت
  • توانایی خاص برا منافع ملی آمریکا (معافیت از کارفرما)

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Frequently Asked Questions Regarding Entrepreneurs and the Employment-Based Second Preference Immigrant Visa Category". Employment-Based Second Preference Immigrant Visa Category. USCIS. 2011-08-02. Archived from the original on 27 August 2012. Retrieved 27 August 2012.
  2. "INA: ACT 203 - ALLOCATION OF IMMIGRANT VISAS". IMMIGRATION AND NATIONALITY ACT. USCIS. Archived from the original on 29 August 2012. Retrieved 27 August 2012.
  3. "§ Sec. 204.5 Petitions for employment-based immigrants". TITLE 8 OF CODE OF FEDERAL REGULATIONS (8 CFR) \ 8 CFR PART 204 -- IMMIGRANT PETITIONS. USCIS. Retrieved 27 August 2012.
  4. "Employment-Based Immigration: Second Preference EB-2". USCIS. 2011-08-02. Archived from the original on 18 August 2012. Retrieved 27 August 2012.

پیوند بیرون[ویرایش]