ویزای EB-3
ویزای EB-3 دسته‌بندی اولویت سوم برای اقامت دائم بر مبنای اشتغال در ایالات متحده آمریکا است. این ویزا به واسطه قانون مهاجرت سال ۱۹۹۰ ایجاد شده‌است. این برنامه برای «کارگران ماهر»، «متخصصین» و «سایر کارکنان» در نظر گرفته شده‌است.[۱]
این ویزا برای افرادی است که واجد شرایط ترجیح EB-1 یا EB-2 نیستند. الزامات EB-3 آسان‌ترند اما مدت زمان بررسی آن طولانی‌تر است. همچنین افراد متقاضی نیاز به پیشنهاد کار از کارفرما دارند و نمی‌توانند به صورت خود اشتغال درخواست دهند.[۲][۳]
معیارهای واجد شرایط بودن[ویرایش]
شرایط واجد شرایط بودن شامل موارد زیر است:[۴]
- گواهی کار
- یک پیشنهاد شغلی دائم و تمام وقت
- توانایی نشان دادن اینکه متقاضی کارهایی را انجام می‌دهد که افراد آمریکایی با صلاحیت برای انجام آن وجود ندارند.
افراد برای اثبات صلاحیت باید حداقل ۲ سال سابقه کاری یا مدرک کارشناسی معادل داشته‌باشند.[۴]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Employment-Based Immigration: Third Preference EB-3". USCIS. Archived from the original on 8 September 2013.
- ↑ "The First Steps toward an Immigrant Visa: Labor Certification and Filing a Petition". Employment-Based Immigrant Visas. Bureau of Consular Affairs. Archived from the original on 15 September 2012. Retrieved 27 August 2012.
- ↑ "Employment Based Green Cards". ImmInfo.com. Archived from the original on 2011-11-21. Retrieved 2012-08-23.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ http://www.uscis.gov/working-united-states/permanent-workers/employment-based-immigration-third-preference-eb-3