پرش به محتوا

نیمه‌شبی آرام (فیلم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیمه‌شبی آرام
پوستر فیلم نیمه‌شبی آرام
کارگردانکیث گوردن
تهیه‌کنندهبیل بوردن
دیل پولاک
آرمیان برنستاین
تام روزنبرگ
مارک آبراهام
نویسندهکیث گوردن (فیلمنامه)
ویلیام وارتن (رمان نیمه‌شبی آرام)
بازیگرانپیتر برگ
کوین دیلون
آری گروس
ایثن هاک
گری سینایس
فرانک ویلی
جان مک‌گینلی
موسیقیمارک آیشام
فیلم‌بردارتام ریچموند
تدوین‌گردان بروچو
توزیع‌کنندهاینترستار رلیزینگ (آمریکا)
ساورین پیکچرز (بین‌المللی)
مدت زمان
۱۰۸ دقیقه
زبانانگلیسی

نیمه‌شبی آرام (به انگلیسی: A Midnight Clear) فیلم جنگی آمریکایی به کارگردانی کیث گوردن و درخشش ایثن هاک، گری سینایس، پیتر برگ، کوین دیلون، آری گروس است که در سال ۱۹۹۲ اکران شد. این فیلم برگرفته از رمانی به همین نام نوشتهٔ ویلیام وارتن نویسندهٔ آمریکایی است. داستان این فیلم در روزهای واپسین جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و دربارهٔ یک جوخهٔ اطلاعاتی ارتش آمریکا است که در مأموریتی برای زیر نظر گرفتن پایگاهی آلمانی در دل جنگل، متوجه حضور نیروهایی آلمانی می‌شوند که قصد تسلیم دارند.

بازیگران

[ویرایش]

تولید

[ویرایش]

بخش‌هایی از این فیلم در پارک سیتی یوتا فیلم‌برداری شد.[۱]

نظر منتقدان

[ویرایش]

فیلم نیمه‌شبی آرام با نقدهای عمدتاً مثبت روبه‌رو شد و درحال حاضر در سایت راتن تومیتوز نمرهٔ ۸۸٪ دارد.[۲] واشینگتن‌پست فیلم را تحسین می‌کند و می‌نویسد «فیلمی جنگی که به هیچ فیلم جنگی دیگر شبیه نیست؛ دستاوردی فوق‌العاده که بیش از خون و گلوله، سرشار از روح است».[۳] وینسنت کنبی از نیویورک تایمز نیز پردازش استوار فیلم را می‌ستاید و نوشتهٔ خود را چنین به پایان می‌برد که «در فیلم 'نیمه‌شبی آرام'، همه‌چیز در حد کمال است».[۴]

جوایز

[ویرایش]

این فیلم نامزد جایزهٔ ایندیپندنت اسپیریت در ردهٔ بهترین فیلمنامه (کیث گوردن) شد.

منابع

[ویرایش]
  1. D'Arc, James V. (2010). When Hollywood came to town: a history of moviemaking in Utah (1st ed.). Layton, Utah: Gibbs Smith. ISBN 978-1-4236-0587-4.
  2. "A Midnight Clear Movie Reviews, Pictures – Rotten Tomatoes". Rotten Tomatoes. Retrieved 2009-12-26.
  3. "'A Midnight Clear'". The Washington Post. 1992-05-01. Retrieved 2009-12-26.
  4. Canby, Vincent (April 24, 1992). "Movie Reviews – A Midnight Clear". The New York Times. Retrieved 2009-12-26.

پیوند به بیرون

[ویرایش]