نقاط مبنا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک بنچ مارک در انگلستان

نقاط مبنا یا علامت مرجع یا بنچ مارک (به انگلیسی: Bench Mark) که نشان ترازیابی[۱] نیز نامیده می‌شود، علامت مرجع جهت تعیین ارتفاعات در روی زمین در علم نقشه‌برداری است. یک بنچ مارک با ارتفاع معین در سنگ، بتون، یا دیگر مواد بادوام کنده شده یا نصب می‌گردد و در تعیین ارتفاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مُر، فرید؛ مدبری، سروش (۱۳۹۱). فرهنگ جامع علوم زمین. فرهنگ معاصر. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۴۰-۴.
  • فشارکی، پ. فرهنگ جغرافیا، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۹