ناقوس تزار
| Царь–колокол | |
 | |
 | |
| مختصات | ۵۵°۴۵′۰۳″ شمالی ۳۷°۳۷′۰۶″ شرقی / ۵۵٫۷۵۰۸۳°شمالی ۳۷٫۶۱۸۳۳°شرقی |
|---|---|
| مکان | مسکو، روسیه |
| طراح | ایوان موتورین |
| گونه | ناقوس |
| مواد | مفرغ |
| پهنا | ۶٫۶ متر (۲۲ فوت) |
| بلندی | ۶٫۱۴ متر (۲۰٫۱ فوت) |
| آغاز ساخت | ۱۷۳۳ |
| پایان ساخت | ۱۷۳۵ |
ناقوس تزار (روسی: Царь–колокол) با بلندای ۶٫۱۴ متر و پهنای ۶٫۶ متر، در میدان کاخ کرملین به نمایش گذاشته شده است. این ناقوس بسفارش آنا ایوانوونا، خواهرزاده پتر کبیر ساخته شده است. حاج سیاح گردشگر آزاداندیش ایرانی در سفر خود به مسکو از ناقوسی سخن گفته که به نظر می رسد همین ناقوس شکسته تزار باشد. او در سفر نامه خود چنین نوشته است. قرب آن‌جا کلیسیائی است در نهایت خوبی. ناقوسی برای آن کلیسا ریخته‌اند به وزن هزار... معادل سی و سه هزار من. هر چه خواسته‌اند آن را به علم جراثقال بلند کرده بیاویزند میسّر نگشته، آخرالامر کسی متعهد گردیده که زنگ مزبور را به جای خود بیاویزد. بعد طناب‌های بسیار کلفت گیاهی حاضر کرده و به نحوی که باید به اطراف آن بسته و شبانه عمله معین کرده بر آن طناب‌ها آب پاشیده‌اند تا به قوّت انجماد آب، سه چهار ذرع از زمین مرتفع گردیده، بعد طناب‌ها طاقت نیاورده گسیخته و به زمین افتاده. از آن صدمت یک گوشه آن شکسته است و اکنون به سان گنبدی است و آن شکستگی مثل درگاهی و از اطراف به زمین فرو رفته، از درگاه مربور مردم به درون آن رفته تماشا می‌کنند. اگرچه این عمل ناقص مانده و ضرری به دولت وارد آمده ولی باز انصاف دولت اقتضا نکرده که آن شخص را خفیف سازند. باز نشان امتیاز و مواجب درباره‌اش منظور داشته‌اند. بعد از استماع این فقرات و تماشای ناقوس با خود گفتم زهی مروّت و انصاف‌پروری که با این مایه خسارت بزرگ حق زحمت کسی را اغماض نمی‌فرمایند.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tsar Bell». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ مه ۲۰۱۸.
سفرنامه حاج سیاح به فرنگ. به کوشش علی دهباشی.- تهران:سخن. 1363. صفحه 431
پیوند به بیرون
[ویرایش]