منوچهر مطیعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
منوچهر مطیعی
زادهآذر ۱۳۰۴
خیابان ناصرخسرو، تهران
درگذشته۱۱ مهر ۱۳۷۶
پیشهمترجم، داستان‌نویس و فیلمنامه‌نویس سینمای ایران
ملیتایران
فرزند(ان)یک دختر و سه پسر

منوچهر مطیعی تهرانی (آذر ۱۳۰۴–۱۱ مهر ۱۳۷۶) مترجم، داستان‌نویس و فیلمنامه‌نویس سینمای ایران است.

زندگی[ویرایش]

به سال ۱۳۰۴ در خیابان ناصرخسرو تهران در خانواده ای متوسط پا به عرصهٔ وجود گذارد، به مدرسه نظام رفت و دانشکده افسری را به سبب علاقه به ادبیات نیمه تمام رها کرد و نویسندگی را آغاز نمود. نخستین کتاب داستان او با عنوان «گل آقا» در هفده سالگی اش منتشر شد و همین امر وی را به کارش بیشتر علاقه‌مند ساخت. در دهه ۱۳۲۰ به مطبوعات راه یافت و با نوشتن داستان و پاورقی راه آینده خود را یافت.

سال‌ها با مجلات ترقی، امید ایران، روشنفکر، تهران مصور، سپید و سیاه و همچنین آسیای جوان همکاری می‌کرد و با اسامی مستعار پرند، عقاب و م. تهرانی می‌نوشت. آخرین مجله ای که آثار بسیاری از او را به چاپ رساند زن روز بخصوص در دو دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ بود؛ و شهرت وی در همین بیست سال به اوج خود رسید.

در خلال همین سال‌ها بود که برای رادیو ایران داستان شب و داستان‌های جمعه را می‌نوشت. از سناریوهایی که نوشت چند تا به فیلم سینمایی تبدیل شد.

در وصیت‌نامه‌اش به خواهرش ناهید مطیعی نوشته‌است که مجموعاً ۵۳۰ کتاب و نزدیک به ۷۰۰ عنوان بر سر دوراهی در مجله زن روز از او به چاپ رسیده. مهم‌ترین کتاب‌هایش عبارتنداز: زندگی پیامبران، ترنک طلایی، مردی که عشق می‌خرید، دزدان خلیج فارس، شیرین بانو، شاهین طلایی، راز، خوابنامه، کلبه آنسوی رودخانه (که بعداً به صورت فیلم هم درآمد) و راسپوتین.

آخرین کتاب او به عنوان یعقوب لیث نیمه تمام ماند.

از منوچهر مطیعی یک دختر و سه پسر به یادگار مانده که یکی از آنها به نام مهرداد در پاریس در مجلهٔ هنری ممارت به نقاشی می‌پردازد و نزد همکاران شهرت و اعتبار بسیار دارد، یکی از دخترانش، به نام مهرک نیز هنرمند و طراح است که در آلمان کار می‌کند.

مطیعی شاعر هم بود که بیش از دو هزار بیت قصیده سروده‌است.

نویسنده[ویرایش]

کتاب‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • «درگذشت منوچهر مطیعی (آذر 1304 - 11 مهرماه 1376)». نشریه هنر و معماری کلک (۸۹ و ۹۳): ۸۱۳-۸۱۲. مرداد و آذر ۱۳۷۶.
  • منوچهر مطیعی در IMDb
  • منوچهر مطیعی در بانک جامع اطلاعات سينماى ايران
  • جمال امید (۱۳۷۷فرهنگ سینمای ایران، تهران: موسسه انتشارات نگاه، شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۸۹-۲
  • «شهرزادان قصه‌گو». همشهری‌آنلاین.
  • شریفی، محمد (۱۳۸۷). فرهنگ ادبیات فارسی. ج. ۱. فرهنگ نشر نو - انتشارات معین. ص. ۱۰۲.