مسعود میناوی
ظاهر
مسعود میناوی (زادهٔ اول فروردین ۱۳۱۹ در اهواز -درگذشت دوم مرداد ۱۳۸۷ در تهران) داستاننویس ایرانی بود.
میناوی قصهنویس جنوبی بود که به فضای بومی خوزستان و محیط صنعتی و کارگری آن میپرداخت. او غیر از داستانهایی که در نشریاتی چون لوح، فردوسی، کیهان، جهان نو، دنیای سخن و جُنگهای مختلف ادبی به چاپ رساند، در اواخر عمر خود سه مجموعه داستان «پپر و گلهای کاغذی»، «لنج عبود» و «اسکله خاکستری» خو را به انتشارات افراز سپرده بود. میناوی پیش از چاپ این آثار در دوم مرداد ۱۳۸۷ بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان طالقانی تهران درگذشت.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به مسعود میناوی در ویکیگفتاورد موجود است.
- ↑ شبنم آذر، «برای نماندن»، روزنامه دنیای اقتصاد، شمارهی ۱۵۸۰، ۱۳۸۷/۰۵/۰۷
- ↑ محمد ایوبی، «مسعود میناوی هم رفت که رفت»، یکشنبه ۶ مرداد ۱۳۸۷ روزنامه اعتماد ملی
- ↑ «میناوی راوی دردها و رنجهای مردم بود»، ایسنا، ۶ مرداد ۱۳۸۷
- ↑ حبیب باوی ساجد، «سفرِ اضطراب»، ماهنامه تجربه، شماره ۱۶، آبان ۱۳۹۱.[پیوند مرده]
- ↑ ««نگاهی به مجموعه پیر و گلهای کاغذی»». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ منصور خاکسار، «مسعود میناوی: نویسندهای که درست دید و صمیمانه نوشت»، شهروند
- ↑ «مجموعه داستان مسعود میناوی منتشر شد»، ایبنا، ۱۰ تیر ۱۳۹۰
- ↑ حبیب باوی ساجد، «ادبیات جنوب و مسعود میناوی: راوی هور و هراس»[پیوند مرده]
- ↑ علی فاطمی، دعوت به خواندن مجموعه داستان پَپَر و گلهای کاغذی نوشته مسعود میناوی: در هم آمیختگی فرهنگی»، روزنامه فرهیختگان[پیوند مرده]