محمد آل عصفور
محمد آل عصفور | |
---|---|
زاده | ۱۳۱۰ محله لبِ آبِ شیراز |
محل زندگی | شیراز |
زمینه کاری | نویسنده و مدرس حوزه و دانشگاه |
تحصیلات | دکترا |
شاگرد | ملک الشعرای بهار، محمد معین، بدیع الزمان فروزانفر |
همسر(ها) | فاطمه آل عصفور |
محمد آل عصفور (۱۳۱۰–۱۴۰۳) از شاگردان محمد معین و بدیع الزمان فروزانفر و آخرین شاگرد ملک الشعرای بهار بود که در روز جمعه ۲۶ مردادماه ۱۴۰۳ پس از یک دوره بیماری در بیمارستان نمازی شیراز بدرود حیات گفت.[۱][۲]
پیشینه
[ویرایش]محمد آل عصفور، زاده سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در محله لب آب شیراز است. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه مهذبیه شیراز، که هماکنون ۱۱۰ سال قدمت دارد، به اتمام رساند. در آن زمان پدرش، فخرالاسلام آل عصفور، ریاست این مدرسه را به عهده داشت. او پس از دریافت مدرک سیکل وارد دبیرستان سلطانی شد و تا مقطع دیپلم را در این دبیرستان گذراند. وی پس از این دوران، به دانشگاه ادبیات و دانشسرای عالی تهران معرفی شد و از محضر ملک الشعرای بهار، بدیعالزمان فروزانفر، جلالالدین همایی و محمد معین بهره برد.[۳]
او سه مدرک دکترا در حوزه های فلسفه، ادبیات و عرفان را از چند کشور و مدرک فقه و اصول را از حوزه علمیه دریافت کردهاست.[۴]
جمال زیانی، محقق و نویسنده شیرازی، در مورد آل عصفور می گوید که با او در دبیرستان سلطانی آشنا شده و وی همیشه حافظه بسیار قوی داشته است.[۵]
دکتر یوسف نیری، استاد ادبیات دانشگاه شیراز که در دوران دبیرستان از شاگردان آل عصفور بوده است، در ۱۲ دی ماه ۱۳۹۸در مراسم گرامیداشت آل عصفور به پاس ۶۵ سال سابقه تدریس وی که در شیراز برگزار شد، وی را خورشیدی تابان به روح شاگردانش توصیف کرد و او را برهان حق خواند. وی آلعصفور را مردی عاشق خواند و عشق را بزرگترین مدح برای انسان کاملی دانست که از مراتب معرفت گذشته است. نیری گفت آل عصفور مسائل علمی را به سادهترین زبان بیان میکند و این از ویژگیهای استاد است و معلم عاشق، سلطان بزرگی است و هریک از دانشجویانش هم جهانی بزرگ هستند که ادب از او میآموزند.[۶]
آل عصفور از سال ۱۳۶۰ تدریس در دانشگاههای مختلف استان فارس را آغاز کرده است و هماکنون در دانشگاه آزاد فیروزآباد تدریس میکند.[۷][۶]
زندگی خصوصی
[ویرایش]آل عصفور دارای سه فرزند است و داشته هایش را مدیون همسرش، فاطمه آل عصفور، می داند. وی می گوید که همسرش او را تشویق کرد که ادامه تحصیل بدهد و شبها او را بیدار می کرده تا به نوشتن رساله بپردازد.[۷]
آثار
[ویرایش]آل عصفور تاکنون ۱۶ عنوان کتاب در زمینه های مختلف از جمله ادبیات و فلسفه نگاشتهاست: جبر و اختیار در شاهنامه، دستور زبان فارسی، آشنایی با کلیات فلسفه، عقاید خیام، شرح ترجیع بند هاتف اصفهانی، روان شناسی فلسفی یا علم النفس، آموزههای روانشناسی در قرآن کریم، انسان شناسی در اسلام، تحقیق در تاریخ بیهقی، و تحقیق در آثار ناصر خسرو، از جمله آنهاست. [۸][۹][۳] [۱۰][۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «تنها شاگرد زنده ملک الشعرای بهار هستم/ همکلاسی مطهری، بهشتی و مفتح بودم». شبکه اطلاعرسانی راه دانا. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.
- ↑ «بزرگداشت «محمد آل عصفور» استاد پیشکسوت شیرازی برگزار شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۲۰-۰۱-۰۲. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ در باره محمد آل عصفور نویسنده و محقق شیرازی, retrieved 2021-04-01
- ↑ «شاگرد ملک الشعرای بهار، استادی با ۴۰ سال تجربه».
- ↑ «محمد حسین پیراحمدیان سازنده کلیپ زیبای دکتر آل عصفور». آپارات - سرویس اشتراک ویدیو. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۵.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ 2100 (۲۰۲۰-۰۱-۰۲). «آخرین شاگرد ملکالشعرای بهار در شیراز تجلیل شد». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۵.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «شاگرد ملک الشعرای بهار، استادی با ۴۰ سال تجربه». ۶ دی ۱۳۹۷.
- ↑ «آل عصفور». شیراز گشت. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۳۱.
- ↑ «انتشارات نوروزی کتابهای محمد آل عصفور». ۲۰۲۱-۰۳-۳۱.
- ↑ «محمد آل عصفور-نورمگز». www.noormags.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.
- ↑ «محمد آل عصفور». ensani.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.