محلول فلینگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محلول فلینگ
آزمون فلینگ،
سمت چپ پاسخ منفی و سمت راست پاسخ مثبت
طبقه بندیColorimetric method
نوع آنالیتتک‌قندی

محلول فلینگ (انگلیسی: Fehling's solution) یک واکنشگر شیمیایی است که جهت تشخیص قندهای کاهنده و غیرکاهنده به کار می‌رود. این محلول از از ترکیب مس(II) سولفات، پتاسیم سدیم تارترات و سدیم هیدروکسید تشکیل شده‌است.[۱] این واکنشگر نخستین بار توسط شیمیدان آلمانی هرمان فون‌فلینگ در سال ۱۸۴۹ معرفی و توسعه داده شد.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. یاوری، عیسی (۱۳۹۴). فرهنگ شیمی. تهران: نوپردازان. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۷۵-۲۴۰-۲.
  2. H. Filling (1849). "Die quantitative Bestimmung von Zucker und Stärkmehl mittelst Kupfervitriol" [The quantitative determination of sugar and starch by means of copper sulfate]. Annalen der Chemie und Pharmacie. 72 (1): 106–113. doi:10.1002/jlac.18490720112.

پیوند به بیرون[ویرایش]