پرش به محتوا

مانیکا باترا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مانیکا باترا
اطلاعات فردی
نام کاملManika Batra
ملیتهندی
سبک بازیگرفتن شاخند
تولد۱۵ ژوئن ۱۹۹۵ ‏(۲۹ سال)[۱]
دهلی، هند[۱]
قد۱٫۸ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ) (2018)[۱]
وزن۶۷ کیلوگرم (۱۴۸ پوند) (2018)[۱]
سابقه مدال
تنیس روی میز زنان
به نمایندگی از  هند
بازی‌های آسیایی
مدال برنز – جایگاه سوم ۲۰۱۸ جاکارتا Mixed doubles
بازی‌های کشورهای همسود
مدال طلا – جایگاه اول 2018 Gold Coast Women's team
مدال طلا – جایگاه اول 2018 Gold Coast Women's singles
مدال نقره – جایگاه دوم 2018 Gold Coast Women's doubles
مدال برنز – جایگاه سوم 2018 Gold Coast Mixed doubles
South Asian Games
مدال طلا – جایگاه اول 2016 Guwahati/Shillong Women's team
مدال طلا – جایگاه اول 2016 Guwahati/Shillong Women's doubles
مدال طلا – جایگاه اول 2016 Guwahati/Shillong Mixed doubles
مدال نقره – جایگاه دوم 2016 Guwahati/Shillong Women's singles

مانیکا باترا (متولد ۱۵ ژوئن ۱۹۹۵) بازیکن تنیس روی میز هند است. از نوامبر سال ۲۰۲۰، او بهترین بازیکن زن تنیس روی میز در هند و رتبه ۶۳ جهان است.[۲] او در سال ۲۰۲۰ جایزه راجیو گاندی خیل راتنا را دریافت[۳]

اوایل زندگی

[ویرایش]

باترا در ۱۵ ژوئن ۱۹۹۵ به عنوان کوچکترین فرزند از سه فرزند متولد شد.[۴] او اهل نارینا ویهار در دهلی[۵] است و از چهار سالگی شروع به بازی تنیس روی میز کرد.[۶] خواهر بزرگتر آنچال و برادر بزرگتر سهیل هر دو تنیس روی میز بازی می‌کردند[۷] آنچال در اوایل دوران بازیگری خود بر او تأثیر داشت.[۸] پس از پیروزی در یک مسابقه در یک تورنمنت زیر ۸ سال در سطح ایالت، باترا تصمیم گرفت زیر نظر مربی سندیپ گوپتا تمرین کند که به او پیشنهاد داد به مدرسه مدل هانس راج که در آن آکادمی خود را اداره می‌کند تغییر دهد.[۷]

باترا در زمان نوجوانی بسیاری از پیشنهادهای مدلینگ را رد کرد.[۱] هنگامی که او ۱۶ ساله بود، وی از بورس تحصیلی برای آموزش در آکادمی پیتر کارلسون در سوئد خودداری کرد.[۹] وی قبل از ترک تحصیل و تمرکز روی تنیس روی میز، یک سال در کالج عیسی و مری ، دهلی نو تحصیل کرد.[۱۰]

مانیکا باترا در مسابقات قهرمانی تنیس روی میز مشترک المنافع ۲۰۱۹، ادیشا، هند

جوایز

[ویرایش]
  • راجیو گاندی خیل راتنا (۲۰۲۰) - بالاترین افتخار ورزشی هند.

در رسانه‌ها

[ویرایش]

باترا در ژوئیهٔ ۲۰۱۸ بر روی جلد مجلهٔ femina قرار گرفت. او همچنین در نوامبر ۲۰۱۸ بر روی نسخه ای از مجلهٔ وگ که یک مجله ماهانه مد و سبک زندگی آمریکایی است قرار گرفت.[۱۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Manika Batra". Glasgow 2014. Archived from the original on 18 June 2016. Retrieved 28 June 2016.
  2. "ITTF - World Ranking". ranking.ittf.com. Retrieved 1 December 2020.
  3. "'It motivates me to work harder': Manika Batra on winning Rajiv Gandhi Khel Ratna". DNA India (به انگلیسی). 29 August 2020. Retrieved 18 October 2020.
  4. Judge, Shahid (3 July 2016). "India's table tennis hope for Rio 2016 Olympics – Manika Batra". The Indian Express. Retrieved 6 July 2016.
  5. "Paddler Manika Batra completes hat-trick of gold medals at South Asian Games". News18. 10 February 2016. Retrieved 4 July 2016.
  6. "Manika Batra: the new hope of the nation". The Hindu. 21 August 2011. Retrieved 28 June 2016.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Sen, Debayan (27 July 2016). "Manika Batra looks to Rio and beyond". ESPN.in. Retrieved 2 August 2016.
  8. Ghoshal, Shuvro (11 February 2016). "Interview with Manika Batra: "I don't want to go to Rio Olympics and return without a medal"". Yahoo!. Archived from the original on 22 August 2016. Retrieved 4 July 2016.
  9. Judge, Shahid (18 December 2015). "Improved fitness key to Manika Batra's consistency". The Indian Express. Retrieved 28 June 2016.
  10. Patra, Pratyush (6 May 2016). "Delhi love & Rio talk before Olympics". The Times of India. Retrieved 6 July 2016.
  11. "India's golden girls glam up Femina's latest cover". Rediff. Retrieved 17 July 2018.