پرش به محتوا

قبایل مجاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ظهور اسامی قبایل مجار در اسامی سکونتگاه‌ها. این نشان می‌دهد که مجارهای وارد شده در کجا در میان مردمان دیگر زندگی می‌کردند و در بازسازی محل اسکان قبایل ورودی کمک کرد.

قبایل مجاری (‎/ˈmæɡjɑːr/‎ MAG-yar) یا قبایل مجارستانی (مجاری: magyar törzsek) واحدهای سیاسی بودند که مجارها (مگیارها) در چارچوب آنها زندگی می‌کردند، تا اینکه این قبیله‌ها از منطقه کوه‌های اورال[۱] اواخر قرن نهم به حوزه کارپات حمله کردند (فتح مجارستان بر حوضه کارپات) و متعاقباً تحت حکومت شاهزاده مجارستان تأسیس شدند.[۲][۳]

ریشه نام

[ویرایش]

نام قومی اتحاد قبیله ای مجارستان نامشخص است. بر اساس یک دیدگاه، به دنبال توصیف Anonymus، فدراسیون به نام «هتوموگر» (هفت مجیار) «هفت شاهزاده که هفت مجیار نامیده می‌شوند»[۴]) نامگذاری شد. «مگیار» احتمالاً از نام برجسته‌ترین قبیله مجاری به نام «Megyer» گرفته شده‌است. نام قبیله ای «مگیر» با اشاره به کل مردم مجارستان به «مگیار» تبدیل شد.[۵][۶][۷] منابع مکتوب، مجارها را قبل از فتح حوضه کارپات، زمانی که هنوز در استپ‌های اروپای شرقی زندگی می‌کردند، «مجارستانی» می‌نامیدند (در سال ۸۳۷ «اونگری» که توسط جورجیوس موناخوس ذکر شده‌است، در سال ۸۶۲ «اونگری» توسط آنالس برتینیانی، در سال ۸۸۱ «اونگری» توسط آنالس اکسانالیبوس لووابنسیبوس). اصطلاح انگلیسی «مجارستان» مشتق شده از اشکال لاتین «Ungri» یا «Ungari» است.

تاریخچه

[ویرایش]
سوگند خون در اتلکوز.

به گفته آندراش رونا تاس، محلی که مجارها، گروه Manicha-Er، در آن ظهور کردند، بین رودخانه ولگا و کوه‌های اورال بود.[۱] بین قرن‌های ۸ و ۵ قبل از میلاد، مجارها وجود مستقل خود را آغاز کردند و دوره اولیه زبان اولیه مجارستانی آغاز شد.[۱]

در حدود ۸۳۰ پس از میلاد،[۸][۹] زمانی که آلموس، شاهزاده بزرگ آینده مجارستان، حدود ۱۰ سال داشت، هفت قبیله مرتبط (جنو، کر، کزی، کورت-گیارمات ، Megyer [hu]), Nyék و Tarján)[۱۰] یک کنفدراسیون[۸] در اتلکوز[۹] به نام «Hétmagyar» («هفت مجیار») تشکیل دادند. رهبران آنها، هفت رؤسای مجارستان، علاوه بر آلموس، شامل آلود، آوند، کوند، تاس، هوبا و توهوتوم بودند که سوگند خون خوردند و به آلموس وفاداری ابدی سوگند یاد کردند.[۱۱] احتمالاً قبایل مجاری از ۱۰۸ قبیله تشکیل شده بودند.[۱۲]

کنفدراسیون قبیله‌ها احتمالاً توسط دو شاهزاده عالی رهبری می‌شد: کنده (حاکم معنوی آنها) و گیولا ( رهبر نظامی آنها). شاهزادگان یا توسط رهبران قبایل انتخاب می‌شدند یا توسط خاقان خزرها که بر مجاریان نفوذ داشتند منصوب می‌شدند. در حدود سال ۸۶۲ میلادی هفت قبیله از خزرها جدا شدند.[نیازمند منبع]

پیش از ۸۸۱ پس از میلاد، سه قبیله ترک بر ضد حکومت خاقان خزرها شورش کردند، اما سرکوب شدند. پس از شکست، امپراتوری خزر را ترک و داوطلبانه به کنفدراسیون هتماگیار پیوستند. این سه طایفه در یک قبیله به نام کبر سازماندهی شدند و بعدها در عملیات نظامی مشترک کنفدراسیون نقش پیشاهنگ و گارد عقب را ایفا کردند. پیوستن این سه قبیله به هفت قبیله قبلی، On-ogur (ده تیر) را ایجاد کرد،[۱۰] که یکی از ریشه‌های احتمالی نام مجارستانی است.[نیازمند شفاف‌سازی]

سازمان اجتماعی

[ویرایش]

ساختار اجتماعی مجارستان منشأ ترکی داشت.[۱۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • Korai Magyar Történeti Lexikon (9-14. század) , főszerkesztő: Kristó، Gyula, szerkesztők: Engel, Pál és Makk, Ferenc (Akadémiai Kiadó، بوداپست، ۱۹۹۴)
  • Kristó, Gyula: A Kárpát-medence és a magyarság régmúltja (1301-ig) (Szegedi Középkortörténeti Könyvtár, Szeged, 1993)
  • Magyarország Történeti Kronológiája I. – A kezdetektől 1526-ig, főszerkesztő: Benda Kálmán (Akadémiai Kiadó، بوداپست، ۱۹۸۱)
  • مکای، لازلو (۲۰۰۱). ترانسیلوانیا در پادشاهی مجارستانی قرون وسطی (۱۵۲۶–۸۹۶)، در: بلا کوپچی، تاریخ ترانسیلوانیا جلد اول. از آغاز تا ۱۶۰۶، انتشارات دانشگاه کلمبیا، نیویورک، ۲۰۰۱،شابک ‎۰۸۸۰۳۳۴۷۹۷

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ András Róna-Tas, Hungarians and Europe in the early Middle Ages: an introduction to early Hungarian history, Central European University Press, 1999, p. 319
  2. George H. Hodos, The East-Central European region: an historical outline, Greenwood Publishing Group, 1999, p. 19
  3. S. Wise Bauer, The history of the medieval world: from the conversion of Constantine to the First Crusade, W. W. Norton & Company, 2010, p. 586
  4. Gyula Decsy, A. J. Bodrogligeti, Ural-Altaische Jahrbücher, Volume 63, Otto Harrassowitz, 1991, p. 99
  5. György Balázs, Károly Szelényi, The Magyars: the birth of a European nation, Corvina, 1989, p. 8
  6. Alan W. Ertl, Toward an Understanding of Europe: A Political Economic Précis of Continental Integration, Universal-Publishers, 2008, p. 358
  7. Z. J. Kosztolnyik, Hungary under the early Árpáds: 890s to 1063, Eastern European Monographs, 2002, p. 3
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Carl Waldman, Catherine Mason, Encyclopedia of European peoples, Volume 1, Infobase Publishing, 2006, p. 508
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Paul Lendvai, The Hungarians: a thousand years of victory in defeat, C. Hurst & Co. Publishers, 2003, p. 15-29, p. 533
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Kevin Alan Brook, The Jews of Khazaria, Rowman & Littlefield, 2009, pp. 163-164.
  11. http://www.kislexikon.hu/hetmagyar.html (Hungarian)
  12. John P. C. Matthews, Explosion: the Hungarian Revolution of 1956, Hippocrene Books, 2007, p. 69
  13. Makkai 2001, pp. 415-416.