فنیلگلیسین
فنیلگلیسین | |
---|---|
2-Amino-2-phenylacetic acid | |
دیگر نامها 2-Phenylglycine; Aminophenylacetic acid | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | 2835-06-5 (D/L) , 875-74-1 (D), 2935-35-5 (L) |
پابکم | 3866 (D/L), 99291 (L) |
کماسپایدر | 3732 |
UNII | 96S7ZZ1KHE |
ChEBI | CHEBI:55484 |
ChEMBL | CHEMBL131226, CHEMBL378605 |
608018 | |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C8H9NO2 |
جرم مولی | ۱۵۱٫۱۶ g mol−1 |
شکل ظاهری | جامد سفید |
دمای ذوب | ۲۹۰ درجه سلسیوس (۵۵۴ درجه فارنهایت؛ ۵۶۳ کلوین) |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
Infobox references | |
|
فنیل گلیسین ترکیب آلی با فرمول C6H5CH(NH2)CO2H است. این ترکیب یک آلفا آمینو اسید غیر پروتئینزا است که به آلانین شباهت دارد، اما در آن یک گروه فنیل به جای گروه متیل جایگزین شده است. این ماده به شکل جامد سفید رنگ است و برخی فعالیتهای بیولوژیکی خاصی را از خود نشان می دهد.[۱]
تولید
[ویرایش]از بنزآلدهید توسط آمینوسیانیددار کردن (سنتز اشترکر) تهیه می شود.[۲] همچنین می توان آن را از گلیوکسال[۳] و با آمیندار کردن کاهشی فنیلگلیوکسیلیک اسید تهیه کرد.
استر
[ویرایش]استر متیل α-فنیلگلیسینات برای تبدیل اسیدهای کربوکسیلیک به کتونهای غیراشباع همولوگ استفاده می شود. این واکنشها از طریق حلقهای شدن فنیلگلیسینآمیدها به اگزازولونها انجام میشود، که میتوان آنها را به صورت تفکیک کاهشی با واکنشگرهای کروم انجام داد.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ Watkins, Jeff; Collingridge, Graham (1994). "Phenylglycine derivatives as antagonists of metabotropic glutamate receptors". Trends in Pharmacological Sciences. 15 (9): 333–42. doi:10.1016/0165-6147(94)90028-0. PMID 7992387.
{{cite journal}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Robert E. Steiger (1942). "dl-α-Aminophenylacetic Acid". Org. Synth. 22: 23. doi:10.15227/orgsyn.022.0023.
- ↑ Agami, Claude; Couty, Francois; Puchot-Kadouri, Cathy (1998). "Asymmetric synthesis of α-amino acids from a chiral masked form of glyoxal". Synlett. 1998 (5): 449–456. doi:10.1055/s-1998-1685.
{{cite journal}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ "Methyl α‐Phenylglycinate". Encyclopedia of Reagents for Organic Synthesis. 2001. doi:10.1002/047084289X.rm229. ISBN 0471936235.