عبدالله بن جحش
عبدالله پسر جحش یا عبدالله بن جحش (متولد ۵۸۱؛ مرگ ۶۲۵ میلادی)[۱] پسر عمه و صحابه محمد بود.
او به خاطر فرماندهی سریه نخله، از محمد لقب امیرالمؤمنین را گرفته بود.[۲]
مرگ
[ویرایش]عبدالله در جنگ احد توسط اخناس بن شریق کشته شد.[۳] به روایت خانواده اش، مخالفینش، گوش‌ها و بینی جنازه او را بریدند.[۴]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, p. 68. London: Ta-Ha Publishers. “Abdullah was about forty on the day he was killed."
- ↑ برگ‌نیسی، نادیا. «امیر». در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۰
- ↑ http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:OMvm-P93CZgJ:forums.almaghrib.org/printthread.php?t=1963+%22Akhnas+ibn%22&hl=sv&gl=se&ct=clnk&cd=63
- ↑ Guillaume/Ishaq, pp. 387-388, 401.