سیم گردپیچ
سیم گِردپیچ (به انگلیسی: Wire wrap) یک روش مونتاژ قطعات الکترونیکی است که برای سیمکشی کلیدهای میلتقاطی و تلفن اختراع شد و بعدها برای ساخت بردهای مدار الکترونیکی اقتباس شد. اجزای الکترونیکی نصبشده برروی یک بُرد عایقسازی با سیم عایقدار در اندازههای مختلف که بین پایانههای آنها قرار دارد به هم متصل میشوند و اتصالات با پیچاندن چندین دور از بخشهای عایقنشده سیم به دور یک سَری قطعه یا یک پین سوکت ایجاد میشود.
بررسی اجمالی
[ویرایش]یک اتصال سیم گردپیچی درست برای سیم ۳۰ یا ۲۸ ایدبلیوچیی، هفت دور سیم لخت (کمتر برای سیم بزرگتر) با نیم تا یکونیم دور سیم عایقدار در پایین برای کاهش فشار است.[۱][۲] بنابراین تیرک مربعی با روکش-طلای-سخت شکلهای ۲۸ تماس اضافی را تشکیل میدهد. پوشش سیم با روکش-نقره به طلا جوش-سرد میشود. اگر خوردگی اتفاق بیفتد، در قسمت بیرونی سیم رخ میدهد، نه در تماس گازبندی که در آن اکسیژن نمیتواند برای تشکیل اکسیدها نفوذ کند. یک ابزار سیم گردپیچ که به درستی طراحی شدهاست تا بیست تن نیرو در هر اینچ مربع بر روی هر مفصل اعمال میکند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- [۱] Punched card used to control an electropneumatic wire wrap machine.
- [۲] Burroughs Corporation promotional video showing a wire wrap machine at 09:50.
- [۳] Descriptive manual for the above machine, manufactured by Gardner Denver.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Standards for Discrete Wiring", Workmanship, USA: NASA, 2000-03-31, retrieved 2011-08-21
- ↑ Department of Defense (1978-12-12). "Military Standard: Connections, Electrical, Solderless Wrapped" (pdf). sec. 5.3.2. Retrieved 2016-11-04.