سندرم اتلو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سندرم اتلو که با نام‌های حسادت بیمارگونه، سندرم اتللو یا حسادت هذیانی نیز شناخته می‌شود، یک اختلال روان‌شناختی است که در آن فرد با فکر اینکه که همسر یا شریک جنسی در حال خیانت است مشغول است، چنین حالتی معمولاً به دون هیچ مدرک واقعی رخ می‌داد و فرد درگیر بدون داشتن شواهد متقن در ذهن خود به خیال پردازی مشغول است.[۱] این یکی از انواع فرعی اختلال هذیانی در نظر گرفته می‌شود.[۱]

تعریف[ویرایش]

این اختلال زمانی اتفاق می‌افتد که فرد معمولاً بر اساس شواهد ناچیز، حداقل یا بدون شواهد مکرر اتهامات زیادی مبنی بر خیانت همسر یا شریک جنسی خود ارائه می‌کند و اغلب برای اثبات ادعاهای خود از رویدادها یا مطالب به ظاهر عادی یا روزمره استناد می‌کند.

برخلاف سایر اختلالات هذیانی، افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، ارتباط قوی با تعقیب، تعقیب سایبری، خرابکاری یا حتی خشونت دارند.

نام «سندرم اتللو» از شخصیتی در نمایشنامه شکسپیر اتللو گرفته شده‌است که همسرش را در نتیجه باور نادرست مبنی بر خیانت او به قتل می‌رساند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Kingham, Michael; Gordon, Harvey (2004-05-01). "Aspects of morbid jealousy". Advances in Psychiatric Treatment (به انگلیسی). 10 (3): 207–215. doi:10.1192/apt.10.3.207. ISSN 2056-4678.
  2. Crichton, P. Did Othello have 'the Othello Syndrome? Journal of Forensic Psychiatry & Psychology. 1996;7(1):161-9.