ساجک برگ‌اره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ساجک برگ‌اره‌ای
Green leaves with tiny green fruit
برگ‌ها و میوه‌های نورسیده
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی edit
فرمانرو: گیاهان
کلاد: نهان‌دانگان
کلاد: دولپه‌ای‌های نو
کلاد: گل‌ستاره‌داران
راسته: نعناسانان
تیره: Lamiaceae
سرده: Premna
گونه: P. serratifolia
نام دوبخشی
Premna serratifolia
مترادف
  • Premna integrifolia L.
  • Premna obtusifolia R.Br.
ساجک برگ‌اره‌ای Premna serratifolia یک درختچه[۲] از خانواده نعنائیان است. بین ماه مه و نوامبر گل و میوه می‌دهد.[۳] در فصل گلدهی، تعداد زیادی پروانه و زنبور عسل را جذب می‌کند.[۴] مترادف‌های آن Premna serratifolia Linn. شامل P. corymbosa (Burm. f.) Merr. , P. integrifolia L. و P. obtusifolia R. Br.) هستند.

زیستگاه[ویرایش]

این درختچه بیشتر در خاک‌های شنی مرطوب و جنگل‌های بوته‌ای در امتداد سواحل دریا و جنگل‌های حرا رشد می‌کند.[۳] در فیلیپین، به ویژه در جزیره سبو، معمولاً در جنگل‌های داخلی و پرآب جنوب سبو یافت می‌شود.

این گیاه به‌طور گسترده در طب سنتی هند استفاده می‌شود. مطالعات روی چوب ریشه P. serattifolia منجر به جداسازی اکتئوزید، یک مشتق گلوکوزید شد.[۵] پوست ریشه گیاه که فعالیت‌های بیولوژیکی نشان داد همچنین حاوی دی‌ترپن سیتوتوکسیک و آنتی‌اکسیدانی قوی، ۱۱٬۱۲٬۱۶-تری هیدروکسی-2-oxo-5-methyl-10-demethyl-abieta-۱[۱۰]، ۶ است. ۸٬۱۱٬۱۳-پنتن.[۶]

مصارف آشپزی[ویرایش]

در ویتنام به برگ‌های معطر آن P. lá cách می‌گویند، و برای پختن برخی از غذاهای سرخ سرخ‌کردنی با مرغ، مارماهی یا قورباغه استفاده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. Razafiniary, V. (2021). "Premna serratifolia". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2021: e.T66295794A68121996. doi:10.2305/IUCN.UK.2021-1.RLTS.T66295794A68121996.en. Retrieved 20 November 2021.
  2. Description given by G. Renu, Sanjana Julias Thilakar, D. Narasimhan, Centre for Floristic Research, Department of Botany, Madras Christian College, Tambaram.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Described by Dr. N Sasidharan (Dr. B P Pal Fellow), Kerala Forest Research Institute, Peechi in Indiabiodiversity portal http://indiabiodiversity.org/species/show/230814
  4. The media files included gives the required verity.
  5. Bose LV, Varghese GK, Habtemariam S. 2013.
  6. Habtemariam, S. , Varghese, G.K. (2015).