زیستگاهشماری
زیستگاهشماری[۱] (به انگلیسی: Biochronology)، سن‌یابی نسبی رویدادهای زمین‌شناختی با استفاده از روش‌ها یا شواهد دیرینه‌شناختی یا زیست‌چینه‌ای را زیستگاهشماری (biochronology) می‌نامند. برای این سن‌یابی از بررسی سنگواره‌ها استفاده می‌شود.
واحد زیستگاهشماری
[ویرایش]- الف) یک تقسیم بندی زمان است که بر پایه داده‌های زیست‌چینه‌شناسی یا دیرین‌شناسی عینی و واقعی مشخص می‌شود. یک واحد زمان‌زمین‌شناسی است که در طی آن رسوب‌گذاری یک واحد زیست‌چینه‌ای رخ داده است. مثلاً مدت زمان همخوان با یک زون زیست‌چینه‌ای، یا یک گاه زیست برابر با یک زیست‌زون (بیوزون) زمان‌چینه‌ای.
- ب) اصطلاحی است که توسط یلستزکی برای جایگزینی واحد زیست‌چینه‌ای و واحد زمان‌چینه‌ای استفاده شد، که عبارت است از یک واحد سنگی در محل تیپ خود «با توافق بین متخصصین امر، در هر جایی بوسیله معیار تطابق زمانی یافت شده در سنگ‌های حامل، که در عمل به معنای فسیل‌های ارزشمند از نظر زمین‌شناسی زمان یا ژئوکرونولوژی می‌باشد»؛ یک واحد زمان‌چینه‌ای که به عنوان یک واحد زیست‌چینه‌ای در نظر گرفته می‌شود.
منابع
[ویرایش]- ↑ «زیستگاهشماری» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «biochronology»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر چهارم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱ (ذیل سرواژهٔ زیستگاهشماری)
- Wood, H.E.II, Chaney, R. W., Clark, J., Colbert, E. H., Jepsen, G. L., Reeside, J. B., and Stock, C., "Nomenclature and correlation of the North American continental Tertiary", Geological Society of America Bulletin, January 1, 1941, v. 52, no. 1, p. 1-48
- واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان)