رهاشدگی
 | این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (فوریه ۲۰۲۳) برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
رهاشدگی حالت درونی احساسی است که افراد طی آن احساس ترک‌شدن، خواستنی نبودن، نا امنی یا طردشدگی می‌کنند.
بروز احساس رهاشدگی یا طردشدگی ارتباط قطعی با حضور فیزیکی دیگران در کنار فرد ندارد. ممکن است زمانی که دیگران در کنار شخص حضور دارند به دلیل عدم برقراری روابط انسانی و احساسی، نیازهای عاطفی فرد برآورده نشود و احساس رهاشدگی کند.[۱] بروز این عارضه در کودکان معمولاً رابطهٔ واضحی با عوامل محیطی دارد. فقدان سرپرستی مناسب، عدم برخورداری از پوشاک، مسکن و تغذیهٔ مناسب، یا مورد سوء استفادهٔ جنسی قرار گرفتن می‌تواند از دلایل بروز احساس رهاشدگی در کودکان باشد.[۲] ترس از رهاشدگی به‌طور مستقل، یک بیماری یا معضل روانی به‌شمار نمی‌آید و بیشتر به‌عنوان یکی از گونه‌های اختلال اضطراب شناخته می‌شود.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Lancer، Darlene (۸ اکتبر ۲۰۱۸). «What is Emotional Abandonment?». psychcentral.com. Psych Central. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ Black، Claudia (۴ ژوئن ۲۰۱۰). «Understanding the Pain of Abandonment». psychologytoday. روانشناسی امروز. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ Legg، Timothy (۲۱ فوریه ۲۰۱۹). «Identifying and Managing Abandonment Issues». healthline.com. Healthline. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- جفری یانگ، کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید اثر جفری یانگ
 | این یک مقالهٔ خرد روانشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |